نفتی ها /حاشیه نخست این هفته پایگاه تحلیلی خبری "نفتیها" به «خبر بنزینی» وزیر نفت اختصاص داشت؛ جایی که مسعود پاکنژاد در حاشیه جلسه هیئت دولت تأکید کرد تا این لحظه هیچ تصمیمی برای افزایش قیمت بنزین یا دیگر حاملهای انرژی گرفته نشده است.
وزیر نفت ضمن اشاره به افزایش طبیعی مصرف گاز در فصل سرما گفت: با وجود رشد ۶.۷ میلیون مترمکعبی ظرفیت تولید گاز در یکسال گذشته، ناچاریم تحویل گاز به صنایع و نیروگاهها را مدیریت کنیم.
وی در ادامه افزود: در حال حاضر بیش از ۳ میلیارد و ۳۰۰ میلیون لیتر گازوئیل در نیروگاهها ذخیره شده و وضعیت تأمین سوخت زمستانی مطلوب است. به گفته پاکنژاد، تصمیمگیری درباره نرخ سوخت خارج از اختیار وزارت نفت بوده و هرگونه تغییر قیمت نیازمند مصوبه دولت و هماهنگی سایر نهادهای حاکمیتی است.
دومین حاشیه هم به گفتوگوی صریح امیر مقیسه، مدیر سرمایهگذاری و کسبوکار شرکت ملی نفت ایران با «تجارتنیوز» اختصاص داشت؛ جایی که او از فشار نهادهای بیرونی بر شرکت ملی نفت و محدودیتهای تصمیمگیری این مجموعه انتقاد کرد و گفت: «اگر دست شرکت نفت بود، قرارداد کرسنت را به هم نمیزد.»
مقیسه با اشاره به کندی تصمیمات کلان در حوزه انرژی تأکید کرد که نهادهای متعدد با دخالتهای مکرر، حلقه را بر گردن شرکت ملی نفت تنگتر کردهاند و افزود: «دیگران پشت شرکت ملی نفت پنهان شدند.» او در عین حال شرکت ملی نفت را دارایی ملی و نماد اعتماد مردم دانست؛ نهادی که به گفته او «نه مقصر اصلی بحرانها، بلکه قربانی ساختارهای ناکارآمد و تصمیمات چندلایه» است.
حاشیه سوم به اظهارات سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس درباره دو محور مهم یعنی قیمت سوخت و پرونده کرسنت اختصاص داشت. حسینی در گفتوگویی با رسانهها تأکید کرد که «در مجلس هیچ بحثی درباره تغییر قیمت بنزین مطرح نیست»، اما در عین حال یادآور شد که «تصمیمگیری درباره زمان اصلاح احتمالی قیمت سوخت، در اختیار دولت است».
او در بخش دیگری از سخنانش به پرونده قدیمی و پرحاشیه کرسنت پرداخت و گفت: «ایران به مصادره ساختمان ایران در لندن اعتراض کرده و روند حقوقی در حال پیگیری است.» حسینی با انتقاد از عملکرد نهادهای مسئول افزود: «مجموعه وزارت نفت، شورای عالی امنیت ملی، قوه قضاییه و دستگاههای مرتبط میتوانستند در دو دهه گذشته بسیار بهتر عمل کنند. اگر مجموعه نظام یک تصمیم واحد و بهموقع میگرفت، امروز وضعیت پرونده کرسنت اینگونه نبود.»
اظهارات تازه سخنگوی کمیسیون انرژی در حالی مطرح میشود که بحثهای پیرامون آینده قیمت سوخت و پیامدهای پرونده کرسنت، بار دیگر به یکی از محورهای اصلی حاشیههای نفتی کشور تبدیل شده است.
آخرین حاشیه هم به تازهترین دادههای «کپلر» نشان میدهد صادرات نفت ایران به چین به ۱.۲ میلیون بشکه در روز سقوط کرده؛ درحالیکه تهران برای حفظ مشتریانش، مجبور شده تخفیفهایی تا ۱۰ دلار در هر بشکه زیر قیمت برنت بدهد ــ رقمی که در بیش از یک سال گذشته بیسابقه است.
تحلیلگران میگویند تخفیفهای سنگین نشانهای از فشار تحریمهای تازه و رقابت نفسگیر با نفت ارزان روسیه است. در واقع، ایران برای حفظ سهمش در بازار خاکستری چین، ناچار است بهای ریسک سیاسی را خودش بپردازد. از سوی دیگر، پالایشگاههای مستقل چینی که سهمیههای وارداتیشان ته کشیده، با احتیاط خرید میکنند تا از سیبل تحریمهای آمریکا در امان بمانند.
بازار نفت آسیا حالا صحنه بازی بیرحمی است که در آن سیاست، قیمت را مینویسد. تخفیف ۱۰ دلاری ایران شاید در ظاهر معاملهای اقتصادی باشد، اما در عمق خود نشانهای از هزینه سنگین انزوای نفتی و رقابتی است که دیگر تنها با عدد و بشکه سنجیده نمیشود.