نفتی ها / معاون وزیر نفت با اعلام اینکه از برنامه و ظرفیت تعیین‌شده برای اکتشاف در کشور جلوتر هستیم، ابراز امیدواری کرد با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، بتوانیم به میدان‌های جدید (هرچند کوچک‌تر) دست یابیم و زمینه حضور بخش خصوصی را در قالب قراردادهای IPC یا سایر مدل‌های قراردادی فراهم کنیم.
از وزارت نفت، حمید بورد امروز (دوشنبه، پنجم خرداد) در آیین گرامیداشت سالروز اکتشاف نفت در ایران، با تاکید بر اینکه اکتشاف حلقه نخست زنجیره تولید نفت و گاز است، ادامه‌داد: تاریخچه اکتشاف در ایران، تاریخی درخشان و پرافتخار است. به مستندسازی و تاریخ‌نگاری در صنعت نفت اعتقاد دارم و امیدوارم این اقدام در شرکت ملی نفت ایران نیز به‌طور جدی دنبال شود. در حوزه اکتشاف نیز کتابی تدوین شده که لازم است تکمیل و منتشر شود.
وی با اشاره به ضرورت توجه به منابع شیل و نفت‌های غیرمتعارف، خاطرنشان کرد: شیل‌اویل لرستان باید به‌صورت جدی مورد توجه قرار گیرد. دسترسی به میدان‌های بزرگ دشوار شده، اما تعداد قابل‌توجهی از میدان‌های نفتی در کشور هنوز توسعه نیافته‌اند.
مسجدسلیمان، خاستگاه نفت و نقطه آغاز توسعه
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با اشاره به جایگاه تاریخی مسجدسلیمان در صنعت نفت، افزود: کشف نفت در مسجد سلیمان سرآغاز تحولات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در کشور بود و اگر در طول ۱۱۷ سال گذشته پیشرفتی در اقتصاد ایران حاصل شده، بیش از ۵۰ درصد آن مرهون صنعت نفت است.
بورد با بیان اینکه نفت، لکوموتیو اقتصاد کشور است و بار سایر بخش‌های اقتصادی را به دوش می‌کشد، گفت: این در حالی است که نفت باید به عنوان زیرساخت توسعه کشور مورد استفاده قرار می‌گرفت و اگر با دقت و برنامه‌ریزی بیشتری عمل می‌کردیم، نقش آن در اقتصاد ملی می‌توانست به‌مراتب پررنگ‌تر شود.
وی افزود: مسجدسلیمان حق بزرگی بر گردن مردم ایران دارد، اما این شهر امروز حال و روز مناسبی ندارد و امیدواریم با اقدام های صنعت نفت، شرایط بهتری برای آن رقم بخورد.
معاون وزیر نفت ادامه داد: برای بهسازی جاده‌های مسجدسلیمان مصوبه‌ای به ارزش هزار میلیارد تومان دریافت کرده‌ایم و از اجرای عملیات اکتشاف سه‌بعدی در این منطقه، در لایه‌های زیرین سازندهای گچساران و آسماری، استقبال می‌کنیم.
بورد با اشاره به اینکه عمق چاه‌های نفت در مسجدسلیمان حداکثر ۴۰۰ متر است و این منطقه از ظرفیت بالایی برخوردار است، خاطرنشان کرد: باید با نگاهی نو و افق‌های تازه‌تری به مسجدسلیمان نگریست. در اهواز نیز لایه‌هایی نفتی وجود دارد که هنوز توسعه نیافته‌اند. اطمینان دارم منطقه مسجدسلیمان آینده روشنی پیش رو دارد.
با آغاز قرن بیستم در ۱۹۰۵ میلادی گروه دارسی در منطقه «مماتین» خوزستان کار حفاری را آغاز کرد. این محل هم از طرف زمین‌شناسان توصیه شده بود. رینولدز شخصاً با حدود ۲۰ حفار بریتانیایی و کانادایی به این منطقه آمد. با وجود اینکه چاه اول به عمق ۶۶۱ و دومی ۵۹۱ متر بود هیچ کدام به نفت نرسید. پس در ۱۹۰۷، تیم رینولدز در«میدان نفتون» حفاری را آغاز کرد. در اواخر این سال دولت هند نیروی کوچکی از سربازان «هنگ هجدهم نیزه‌داران بنگال» را به فرماندهی «آرنولد ویلسون» برای حمایت حفاران تا هنگام دسترسی به نفت یا توقف عملیات به آنجا فرستاد. در ۱۹۰۸ شرکت نفت برمه، بازرسی را به منطقه اعزام کرد و گزارش داد که ادامه عملیات اکتشافی بیش از این بی‌فایده است. در پایان آوریل، رینولدز تلگرافی از لندن دریافت کرد که به او دستور داده شده بود کار را متوقف و کارمندانش را مرخص کند و به کشور بازگردد. رینولدز به‌دلیل اعتقاد به وجود نفت در مسجدسلیمان پس از بحث با ویلسون تصمیم گرفت به بهانه خوانا نبودن متن تلگراف، کار را تعطیل نکند و از قطعه قطعه کردن دکل‌ها خودداری کند تا نامه کتبی به آنها ابلاغ شود. اما تا قبل از رسیدن ابلاغ کتبی از طرف شرکت نفتی برمه به رینولدز، پژواک مته حفاری بر قلب تاریخ نشست و اوایل صبح روز ۲۶ مه ۱۹۰۸/ ۵ خرداد ۱۲۸۷، چاه شماره یک مسجدسلیمان با فوران ۱۵ متری در عمق ۳۶۰ متری به نفت رسید و یکی از اتفاق‌های بزرگ تاریخ معاصر به وقوع پیوست./ایرنا
