نفتی ها /فائزه پناهی؛ در حالیکه قیمت نفت در محدوده‌ای کم‌رمق درجا می‌زند و آینده بازار جهانی با ریسک رکود، رشد کند تقاضا و تنش‌های تجاری پیچیده‌تر شده، برخی از بزرگ‌ترین شرکت‌های نفت و گاز جهان برخلاف جریان حرکت می‌کنند. با مدیریت هوشمند هزینه‌ها، سودآوری پایدار و بازدهی سهام‌داران، این ۷ شرکت توانسته‌اند خود را از سایه رکود بازار انرژی جدا کنند و به‌عنوان برندگان واقعی این میدان سخت ظاهر شوند.
در صدر این لیست، نام آشنای اکسون‌موبیل قرار دارد؛ شرکتی که در سه‌ماهه اول سال ۲۰۲۵ موفق شد با تولید میانگین ۴.۶ میلیون بشکه نفت معادل در روز، انتظارات بازار را پشت‌سر بگذارد و ۹.۱ میلیارد دلار به سهام‌داران بازگرداند. نکته کلیدی در مورد اکسون، پروژه‌ی کاهش نقطه سر به سر آن تا سطح ۳۰ دلار برای هر بشکه برنت تا پایان دهه است؛ یک سیاست محافظه‌کارانه ولی بشدت کارآمد که آن را به پناهگاه امن سرمایه‌گذاران در بازارهای پرتلاطم بدل کرده.
همزمان، شورون هم نشان داده که در بازی تهاجمی انرژی چیزی کم ندارد. با سود هر سهم ۲.۱۸ دلاری و بازدهی ۶.۹ میلیارد دلاری برای سهام‌داران، این شرکت نه تنها عملکرد مالی خود را تثبیت کرده، بلکه با در آستانه نهایی‌کردن خرید استراتژیک شرکت هس، یک گام دیگر به تقویت پورتفوی اکتشافات خود نزدیک شده. شورون هم مثل اکسون، هزینه تولید را زیر ۳۰ دلار نگه داشته؛ معیاری که در بازار امروز، امتیازی تعیین‌کننده است.
در جبهه اروپا، توتال‌انرژیز مسیر متفاوتی را انتخاب کرده. این غول فرانسوی تمرکز خود را به‌وضوح از نفت خام سنتی به حوزه‌های مدرن‌تری مثل LNG، انرژی‌های تجدیدپذیر و هیدروژن تغییر داده است. اگرچه درآمد کل در Q1 کاهش یافته، سود هر سهم به ۱.۸۳ دلار رسیده و بخش LNG عملکردی قوی داشته است. افزایش ۷.۶ درصدی در سود تقسیمی هم پیامی صریح به بازار است: ما با وجود تغییر جهت، هنوز سود می‌سازیم.
اما پیروزی فقط سهم ابرغول‌ها نیست، در دل بازار گاز طبیعی، EQT تبدیل به ستاره بی‌رقیب شده. با رشد ۴۴ درصدی سود هر سهم نسبت به سال گذشته و پیش‌بینی رشد بیش از ۱۰۰ درصدی در ۲۰۲۵، EQT بیش از یک شرکت گازی است؛ نمادی از انضباط عملیاتی، پوشش ریسک دقیق و تمرکز بر بازدهی در بازاری بی‌ثبات.
در سمت دیگر نقشه، شل بی‌سروصدا در حال بازسازی برند خود است. اگرچه در سال‌های اخیر عقب مانده بود، اما حالا با تقویت ترازنامه و افزایش تمرکز بر LNG، به یک گزینه جذاب بدل شده است. با احتمال افزایش واردات گاز مایع توسط اروپا در صورت تشدید تنش‌های ژئوپلیتیکی، شل موقعیت خوبی برای بازگشت پرقدرت دارد.
در قلب تگزاس، دایموندبک انرژی با استراتژی «تمرکز روی پرمیَن» سودآوری را حتی در قیمت‌های پایین حفظ کرده. با بازدهی ۱۲ درصدی در سال جاری و استمرار در حفظ کارایی سرمایه، این شرکت نشان داده که چگونه یک بازیگر منطقه‌ای می‌تواند در سطح جهانی بدرخشد.
و در نهایت، Vista Energy پدیده‌ای نوظهور اما بلندپرواز از آمریکای لاتین است. علی‌رغم فضای سیاسی ناپایدار آرژانتین، Vista با فهرست‌شدن در بازار آمریکا و عملیات هدفمند در آرژانتین و مکزیک، توانسته رشد ۱۸ درصدی سهام را در سال جاری تجربه کند. این شرکت شاید هنوز در کلاس بازیگران کوچک باشد، اما حرکاتش نشان از حضور در لیگ بزرگ‌ها دارد.
در مجموع، هرچند تحلیل‌گران از کاهش قیمت نفت تا زیر ۶۰ دلار در سال‌های آینده، افزایش ذخایر جهانی و رشد کند مصرف خبر می‌دهند، اما همین واقعیت‌های ناخوشایند هستند که معیار سنجش واقعی شرکت‌های قدرتمند را مشخص می‌کنند. در بازاری که پایداری جایگزین رشد هیجانی شده، تنها آن‌هایی برنده‌اند که هزینه را کنترل می‌کنند، تنوع را جدی می‌گیرند و به تعهد خود نسبت به سودآوری سهام‌داران، حتی در میانه‌ی رکود،پشت نمی‌کنند./oilprice
