نفتی ها /نخستین حاشیه هفته گدشته "نفتی‌ها" را با خبر اوجی از سرمایه‌گذاری نفتی روسیه در ایران آغاز می‌کنیم.
جواد اوجیدر ادامه با بیان اینکه تاکنون در شانزدهمین کمیسیون مشترک همکاری اقتصادی ایران و روسیه همه دستگاه‌های اجرایی به‌نحو شایسته‌ای پای کار بودند، اظهار کرد: به‌زودی با جمع‌بندی‌های انجام‌شده اسناد کلی توافق‌ها بین دو کشور امضا خواهد شد.
وی با تأکید بر اینکه هیچ زمانی در تاریخ این‌قدر روابط ایران و روسیه به هم نزدیک نبوده است، تصریح کرد: باید همه ما از این فرصت طلایی در حوزه‌های انرژی، حمل‌ونقل، اقتصادی، صنعت، بهداشت و درمان، بانکی و ... استفاده کنیم. در این میان همکاری دو کشور در زمینه بانکی از همه مهم‌تر به نظر می‌رسد.
وزیر نفت با اشاره تحریم‌های احتمالی روسیه در ماه ژانویه از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا افزود: سال‌هاست که ایران با چنین تحریم‌هایی روبه‌رو است، بنابراین فرصت خوبی است تا بتوانیم تحریم‌ها را با کمک دو کشور بلااثر کنیم.
اوجی ضمن تشکر از همکاری‌های انجام شده در زمینه برگزاری کمیسیون مشترک همکارهای اقتصادی و ایران روسیه از سوی سفارتخانه ایران در روسیه بیان کرد: بی‌شک بعضی از مسائل مطرح‌شده در مذاکرات اقتصادی میان ایران و روسیه برای اجرایی شدن به حمایت مجلس شورای اسلامی نیاز دارد که امیدواریم این مهم نیز انجام شود.
وی اظهار کرد: تاکنون سرمایه‌گذاران و شرکت‌های روس قرارداد هفت میدان نفت و گاز را با ایران به ارزش ۴.۵ میلیارد دلار نهایی کرده‌اند و بعضی از این پروژه‌ها ۷ تا ۳۵ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.
وزیر نفت احداث مشترک کارخانه پمپ‌های درون‌چاهی از سوی شرکت‌های روس و ستاد اجرایی فرمان امام در اهواز را یکی از پروژه‌های مهم میان دو کشور دانست و گفت: بر اساس برنامه‌ریزی انجام‌شده سالانه ۱۵۰ پمپ درون‌چاهی در این کارخانه تولید خواهد شد. این پمپ‌ها با فناوری خاصی که دارند می‌توانند تولید چاه‌های نفت را دو تا سه برابر افزایش دهند./تسنیم
حاشیه بعدی هم به ماجرای یک دستاوردسازی دیگر در دولت و ماجراهای پشت پرده پالایشگاه‌های فراسرزمینی می‌پردازد.
یکی از دستاورد سازی های دولت سیزدهم در حوزه نفت، به موضوع پالایشگاه‌های فراسرزمینی مربوط می‌شود؛ موضوعی که طی ماه‌های اخیر با هیاهوهای بسیاری همراه بوده و درصدد است این دروغ را القا کند که ایران صاحب بخشی از سهام پالایشگاه‌های خارجی شده است.
به گزارش میز نفت، این دروغ بیش از همه درباره پالایشگاه ال پالیتو شنیده شده است؛ یک واحد پالایشی ۱۱۰ هزار بشکه‌ای که گفته می‌شود ایران روزانه ۱۰۰ هزار بشکه نفت به آن ارسال می‌کند. رسانه‌های همسو با دولت تا می‌توانند به این دروغ دامن می‌زنند که ایران سهامدار این پالایشگاه شده درحالی‌که شرکت مهندسی و ساختمان نفت ایران وظیفه تأمین قطعات موردنیاز این واحد پالایشی و اورهال آن را بر عهده دارد و خبری از سهامداری نیست.
این در حالی است که «فرهاد احمدی»، مدیرعامل شرکت مهندسی و ساختمان ایران در اردیبهشت سال جاری دراین‌باره گفته بود: این قرارداد باهدف تعمیرات اساسی، راه‌اندازی و تکمیل ظرفیت عملیاتی یک واحد پالایشگاهی امضاء شده است. او اضافه کرده بود: منابع مالی این پروژه توسط شرکت نیکو تأمین خواهد شد که قرارداد مالی آن نیز فی‌مابین شرکت نیکو و شرکت ونزوئلایی امضا شده است.
اما نکته مهم‌تر اینجاست که روابط فنی میان ایران و ونزوئلا در دولت گذشته آغاز شد و در همان دوره، گروه‌های مختلف فنی با سفر به کاراکاس بخشی از ظرفیت‌های پالایشی این کشور را احیا کردند اما اصولاً به دلیل محرمانه بودن پروژه، جزئیاتی دراین‌باره منتشر نشد؛ درست برخلاف دولت فعلی که برخلاف منافع ملی تا می‌تواند کارهای نکرده خود را هم در بوق و کرنا می‌کند.
جواد اوجی وزیر نفت هم چندی پیش این دروغ را تکرار کرد و تعمیرات پالایشگاه ال پالیتو و فروش ۱۰۰ هزار بشکه نفت به ونزوئلا را «پالایشگاه سرزمینی» عنوان کرد که در نوع خود جالب بود.
توضیحات شرکت ملی مهندسی و ساختمان ایران اما به‌خوبی نشان می‌دهد خبری از پالایشگاه فراسرزمینی نیست چراکه مهم‌ترین مشخصه چنین پالایشگاه‌هایی، مالکیت آن و یا سهامدار بودن آن است که طبیعتاً چنین موضوعی دراین‌باره صدق نمی‌کند.
بااین‌وجود مشخص نیست چرا وزارت نفت، کاری را که در دولت قبل آغاز شده بود و در این دولت ادامه دارد را به‌عنوان یک معجزه عنوان می‌کند و به‌دروغ، نام آن را پالایشگاه فراسرزمینی می‌گذارد.
اگر ارائه خدمات فنی و فروش ۱۰۰ هزار بشکه نفت، پالایشگاه فراسرزمینی است پس عربستان با انبوهی از سهامداری خود در پالایشگاه‌های شرق آسیا باید فعالیت‌های خود را چه بنامد!
حاشیه سوم هم به خبر کاهش تولید بنزین در کشور پرداخته که گویا به گفته برخی رسانه‌ها توسط برخی مقامات تایید شده است.
تولید بنزین ایران در مدار کاهش قرارگرفته است؛ دولتی‌ها تکذیب می‌کنند اما یک مقام مسئول با تائید این موضوع می‌گوید تولید بنزین ایران کاهش‌یافته است.
واردات بنزین به‌صورت چراغ خاموش کلید خورده است. بخشی از بنزین موردنیاز در حال وارد شدن از ترکمنستان است و بخشی دیگر قرار است از روسیه خریداری شود. گرچه شرکت ملی پالایش و سالاری مدیرعامل آن، نام واردات بنزین را همکاری‌های منطقه‌ای و سوآپ می‌گذارند اما ناگفته پیداست که واردات بنزین کلید خورده است.
این در حالی است که دولت سیزدهم، بنزین را در شرایطی تحویل گرفت که ظرفیت مازاد برای این فرآورده نفتی وجود داشت ولی به دلیل سوء مدیریت و کاهش تولید بنزین، کشور به واردکننده تبدیل‌شده است.
در سال ۱۴۰۰ که دولت سیزدهم روی کارآمد، جواد اوجی وزیر نفت گفت که میزان مصرف بنزین حدود ۹۵ میلیون لیتر در روز است. البته او در آذر سال گذشته عنوان کرد اگر کرونا نبود، مصرف بنزین به ۱۲۰ میلیون لیتر در روز می‌رسید درحالی‌که توان تولید کشور، ۱۰۶ میلیون لیتر است.
اما آمارهای رسمی از سوی شرکت ملی پالایش و پخش می‌گوید در شش‌ماهه نخست سال جاری، میزان مصرف بنزین به‌طور میانگین ۱۰۵ میلیون لیتر در روز بوده است؛ این عدد در حالی برای کشور هزینه آفریده که نگاهی به عملکرد پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس، نشان می‌دهد تولید بنزین در بزرگ‌ترین پالایشگاه کشور هم کاهش‌یافته است.
اندیشکده سولوشن که یکی از مراکز مهم تحقیقاتی در حوزه انرژی ایران است، در گزارشی آورده است: «کاهش ۱۱ درصدی تولید بنزین پالایشگاه ستاره در سال گذشته، با توجه به سهم حدود ۴۰ درصدی این پالایشگاه در تولید بنزین کشور، عاملی مهم در کاهش تولید بنزین نسبت به سال‌های اخیر بوده است.»
گرچه این آمارها از سوی شرکت ملی پالایش و پخش تکذیب شد اما خبرگزاری ایرنا که خبرگزاری رسمی دولت است مصاحبه‌ای را در خروجی قرار داد که نشان داد تولید بنزین کاهش‌یافته است. محمدرضا حیدرزاده، رئیس کمیسیون پتروشیمی اتحادیه صادرکنندگان نفت، گاز و پتروشیمی در همین باره به ایرنا گفته است: پالایشگاهی مثل ستاره خلیج‌فارس با توجه به فشارهای اقتصادی راه‌اندازی شد، اما با توجه به مشکلات حال حاضر با ظرفیت کامل فعالیت نمی‌کند؛ چراکه دولت بدهی انباشته دارد و باید هر چه سریع‌تر آن را پرداخت کند، ازاین‌رو فرصت تفکرات کلان را ندارد.
این اظهارات به‌خوبی نشان می‌دهد کاهش تولید بنزین حتمی است و جای گریزی از آن نیست ولی مسئولان وزارت نفت علاقه عجیبی به‌دروغ و آمارسازی دارند. دروغ‌هایی که یک‌به‌یک در حال رسوا شدن است.
حاشیه آخرهم به خبر تاسیس سازمان بهره وری انرژی؛ می‌پردازد.
مجلس شورای اسلانی طرح دو فوریتی مهمی را برای تشکیل سازمان بههر وری انرژی آماده کرده است که هدف از آن، کاهش مصرف انرژی در کشور است.
شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت هم سال‌ها تبدیل به یک شرکت تشریفاتی شده تا راه پایان‌دادن به این وضعیت تبدیل این شرکت به یک نهاد فراوزارتخانه‌ای باشد. این ایده از زمان دولت قبل مطرح شد که البته روی کاغذ باقی ماند.
فریدون حسنوند، رئیس کمیسیون انرژی می‌گوید که مجلس در طرح دوفوریتی می‌خواهد به این وضعیت پایان دهد: ناترازی عجیبی در تولید و مصرف انرژی وجود دارد. متاسفانه مدیریت مصرف انرژی به حال خود رها شده و کاری هم از دست شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت بر‌نمی‌آید. این شرکت حتی به آمارهای کلیدی سایر وزارتخانه‌ها دسترسی نداشته و به هیچ عنوان نقش نظارتی ندارد.
حالا قرار است مجلس در طرحی دوفوریتی معاونت بهرهوری انرژی ریاست جمهوری در قامت یک سازمان را به رای بگذارد. حسنوند در این باره تصریح می‌کند: در حال مذاکره با وزارت نفت، نیرو و شورای نگهبان هستیم تا با جمع‌بندی نظرات این طرح را به رای بگذاریم. این سازمان باید یک نهاد بالادستی باشد و همه نهادها را مکلف به بهرهوری انرژی کند. ما برای این سازمان نقش نظارت ویژه‌ای را در نظر می‌گیریم تا در صورت تخطی دستگاه‌ها از دستورالعمل‌های مهم بهینه‌سازی با آنها برخورد شود.
حسنوند درباره جزئیات این طرح اضافه می‌کند: همه امور مربوط به بهرهوری انرژی در این سازمان متمرکز می‌شود. دبیرخانه شورای عالی انرژی هم که توسط سازمان برنامه و بودجه اداره می‌شود در سازمان جدید قرار خواهد گرفت و نقش محوری خواهد داشت. از نظر رئیس کمیسیون انرژی با تشکیل سازمان بهرهوری انرژی می‌توان یک تحول مهم در ساختار مدیریت مصرف انرژی ایجاد کرد که باید منتظر ماند و دید آیا نمایندگان به طرح دوفوریتی کمیسیون انرژی رای خواهند داد یا خیر./جام جم
لازم به ذکر است درج اخبار حواشی هفتگی حوزه نفت و انرژی در این بخش به منزله تایید آنها نیست و سایت تحلیلی خبری نفتی‌ها صرفا گردآورنده اخبار در این بخش خبری می‌باشد.