نفتی ها /در صورت عدم ساماندهی ضربتی برنامههای توسعهای وزارت نفت بالاخص در امر تامین میعانات گازی تعهد شده از سوی این وزارتخانه برای پروژههای پالایشی درحال اجرا، این موضوع به زودی به یکی از پاشنهآشیلهای اوجی بدل خواهد شد؛ مساله ای که پای بیتدبیری معاونت برنامه ریزی این وزارتخانه را به میان میکشد!
براساس این گزارش، بی برنامگی در معاونت برنامه ریزی وزات نفت آنچنان مشهود است که شاید لازم باشد وزیرنفت با مداخله جدی در این امر فکری به حال وضعیت برنامهریزی پروژهها بالاخص در بخش تامین خوراک به ویژه میعانات گازی مورد نیاز آنها کند!
براساس این گزارش، وزیرنفت همواره از ساخت پتروپالایشگاهها به عنوان یکی از اولویتدارترین برنامههایش سخن به میان آورده اما تا کنون اشارهای به چگونگی تامین خوراک پروژههایی که قراراست با مجوزدریافت شده از میعانات گازی بهره ببرند؛ نکرده است.
این درحالی است که بررسی وضعیت تولید میعانات گازی و مجوزهای خوراک صادر شده ازسوی وزارت نفت حکایتی تلخ را روایت میکند! آمارها نشان میدهد هم اکنون درخوشبینانه ترین حالت روزانه حدود ۳۰۰ هزار بشکه میعانات گازی مازاد در اختیار داریم در حالیکه هم اکنون مجوزهای فعلی صادرشده برای مجموعههای پالایشی جدید حکایت از نیاز ۵۴۰ هزار بشکه ای میعانات گازی دارد که متاسفانه تامین آن ممکن نیست.
بنابراین در چنین شرایطی باید از معاونت برنامه ریزی وزارت نفت پرسید که چگونه مجوز خوراکی صادرشده که توان تامین آن وجود نداشته است؟
بنابر برنامهریزی صورت گرفته هم اکنون پارک پالایشی سیراف مجوز دریافت ۳۰۰ هزار بشکه میعانات گازی در روز را دریافت کرده؛ همچنین ظاهرا پتروشیمی شیرازبرای فاز توسعهای و سایت ۲ پتروپالایش مهر خلیج فارس هر کدام به خوراک ۱۲۰ هزار بشکهای نیاز دارند که این خود حکایت از تامین ۵۴۰ هزار بشکه میعانات گازی مازاد مصرف ستاره خلیج فارس و پتروشیمی نوری دارد اما بنابرآمارهای موثق ما تنها توان تولید حدود ۳۰۰ هزار بشکه این رقم را داریم!
این درحالی است که بسیاری از کارشناسان با توجه به نشست اخیر وزیرنفت با مدیران پالایشگاهی کشور و تاکید وی بر باطل کردن مجوز شرکتهایی که پیشرفت در اجرا نداشتهاند درجهت واگذاری به سرمایه گذارانی دیگر، نسبت به عملکرد خنثی وزارت نفت دراین خصوص بالاخص پس از اولتیماتوم اوجی ابراز نگرانی میکنند و معتقدند اگر وزیرنفت تلاشی بر ساماندهی به این وضعیت داشت پس از اولتیماتوم جدی خود باید نسبت به سردرگمی ایجاد شده برای سرمایه گذاران مجوزدار اقدام میکرد.
قطعا وزیر نفت میتواند با یک برنامه ریزی دقیق و تخمین واقعی خوراک، وضعیت پالایشگاه های میعانات گازی را تعیین و تکلیف کند و با توجه به خوراک موجود نسبت به صدور مجوز یا ابطلال مجوزهای صادره اقدام کند. بنابربررسیهای صورت گرفته بسیاری ازاین شرکتها عملا توان مالی احداث پالایشگاه را ندارند و چندین سال مجوز ساخت پالایشگاه را دریافت ولی متاسفانه هیچگونه پیشرفت قابل مشاهدهای را نداشته اند.
درهمین راستا، کارشناسان از نیاز کشور به اولویتبندی طرحهای اجرایی نیازمند میعانات گازی میگویند و معتقدند: بنابر صرفه اقتصادی جانمایی این پروژهها میتوان نسبت به تعیین و تکلیف مجوز این مجموعهها اقدام نمود؛ چراکه هر پروژهای که به عسلویه نزدیکتراست قطعا در انتقال خوراک با مشکلاتی چون افزایش هزینهها و کاهش سود مواجه نخواهد شد.
هر چند ازمیان پروژههای مذکور پارک پالایشی سیراف به عسلویه نزدیکتر است اما هستند پروژههایی دراین پارک که بدون هیچ پیشرفتی کار را رها کردهاند که قطعا میتوان با تغییر سرمایه گذاران و سروسامان دادن این مجموعهها به دنبال صرفه اقتصادی بیشتر ناشی از میعانات گازی تحویلی به آنان بود.
با اینحال باید دید وزیر نفت آیا نسبت به لغو مجوزها با توجه به وعده ای که داده عمل خواهد کرد یا خیر؟ و اما سوال مهمترآنکه معاونت برنامه ریزی وزارت نفت چه برنامهای در ذهن دارد که مجوز بدون پشتوانه را تایید میکند و البته حتی پیشنهادی در راستای باطل کردن مجوز مجموعههای بدون پیشرفت ارائه نمیدهد؟ آیا تامین خوراک برای مجموعههای پالایشی هم پشت پرده ای دارد؟