نفت / شناسه خبر: 281850 / تاریخ انتشار : 1403/11/20 15:15
|

حاشیه‌های نفت و انرژی/از افشای ‌تفاهم‌نامه غلط ۵۵ میلیارد دلار‌ی در مکران تا شرایط بحرانی صنعت روانکار در کشور!

حوزه نفت و انرژی همواره سرشار از حواشی و اتفاقات غیرمترقبه و داستان‌های مختلف است، که در این بخش به این حواشی خواهیم پرداخت.

نفتی ها /نخستین حاشیه هفته اخیر بازار نفت و انرژی را با  وعده عقد بزرگ‌ترین قرارداد نفتی تاریخ کشور پس از تهدید ترامپ به بازگشت فشار حداکثری آغاز می‌کنیمدر حالی که دونالد ترامپ با امضای یادداشت ریاست‌جمهوری، سیاست فشار حداکثری علیه ایران را احیا کرده و هدف خود را صفر کردن صادرات نفت ایران اعلام کرده است، وزیر نفت ایران از امضای یکی از بزرگ‌ترین قراردادهای تاریخ نفت کشور خبر داده است. این تناقض آشکار، سوالات زیادی را ایجاد می‌کند: چگونه ممکن است در شرایطی که آمریکا می‌خواهد صادرات نفت ایران را به صفر برساند، چنین قراردادی عملی شود؟
آنچه تاکنون اعلام شده، نشان می‌دهد ارزش این قرارداد احتمالا ۱۳ میلیارد دلار است، مشابه قرارداد توسعه ۶ میدان نفتی که سال گذشته امضا شد و هدف آن افزایش ۴۰۰ هزار بشکه‌ای تولید نفت بود. با این حال، هنوز جزئیات قرارداد جدید فاش نشده و وزارت نفت وعده داده که طی یکی دو هفته آینده منتشر خواهد شد. از سوی دیگر، رئیس‌جمهور ایران هیچ تمایلی به مذاکره با ترامپ نشان نداده و معاون اول او نیز مذاکره را کاملاً رد کرده است. این در حالی است که دولت ترامپ با فشار حداکثری، وزارت خزانه‌داری و وزارت خارجه آمریکا را ملزم به اجرای دقیق تحریم‌های نفتی کرده و حتی بایدن را به ضعف در اجرای تحریم‌ها متهم کرده است.
با توجه به این شرایط، چند سناریو محتمل است: یا ایران توانسته مسیرهای جدیدی برای دور زدن تحریم‌ها پیدا کند، یا کشوری که این قرارداد را امضا کرده، حاضر است با وجود تحریم‌های سنگین آمریکا، همچنان با ایران همکاری کند. البته احتمال دیگری نیز وجود دارد: این قرارداد بیشتر جنبه نمایشی و تبلیغاتی دارد تا عملیاتی.
نکته کلیدی این است که امضای چنین قراردادی در حالی که آمریکا تمام تلاش خود را برای متوقف کردن صادرات نفت ایران به کار گرفته، بیش از هر زمان دیگری این سوال را مطرح می‌کند: آیا این قرارداد یک دستاورد واقعی است یا یک نمایش سیاسی؟

حاشیه دوم هم به افشای ‌تفاهم‌نامه غلط ۵۵ میلیارد دلار‌ی در مکران می‌پردازد؛ نماینده رئیس‌جمهور اظهار کرد: فعالیت دبیرخانه مکران متوقف نشده و این دبیرخانه به کار خود ادامه می‌دهد.

علی عبدالعلی‌زاده، نماینده رئیس‌جمهور در هماهنگی اجرای سیاست‌های کلی توسعه دریامحور و مکران، در جریان بازدید از بنادر شهید باهنر و شهید حقانی بندرعباس، در بندرعباس درباره وضعیت دبیرخانه مکران، با رد خبر توقف فعالیت آن، اظهار داشت: فعالیت دبیرخانه مکران متوقف نشده و این دبیرخانه به کار خود ادامه می‌دهد.

با این حال، عبدالعلی‌زاده با اشاره به تغییر رویکرد این دبیرخانه، تصریح کرد: سیاست ما تغییر کرده است؛ در گذشته، دبیرخانه مکران بر این مبنا بود که خود به شکل یک دستگاه اجرایی در مکران طرح اجرا کند و در همین راستا، اقدام به امضای تفاهم‌نامه اولیه با یک بخش خصوصی سرمایه‌گذار به مبلغ 55 میلیارد دلار کرده بود.

نماینده رئیس‌جمهور با انتقاد از این رویکرد، گفت: این تفاهم‌نامه تعهد غیرمسئولانه‌ای بود، چرا که در ازای دریافت نفت خام، قرار بود بخش خصوصی در مکران طرح اجرا کند، در حالی که نه مجوزهای لازم اخذ شده بود و نه هماهنگی با هیئت وزیران صورت گرفته بود.

عبدالعلی‌زاده تاکید کرد: تصمیم بر این است که توسعه مکران با سرمایه بخش خصوصی داخلی و خارجی انجام شود، نه اینکه دولت که حتی توان پرداخت حقوق کارمندان خود را ندارد، دوباره در این منطقه سرمایه‌گذاری کند.

وی افزود: پیش‌فروش نفت برای ساخت‌وساز در مکران، بدون اجازه دولت و اطلاع وزارت نفت، با هیچ سیاستی منطقی نیست و هیچ‌کس مجوز این کار را ندارد ما باید از اینگونه اقدامات پیشگیری کنیم.

عبدالعلی‌زاده با اشاره به تعدیل نیروهای دبیرخانه مکران، اظهار داشت: اداره پایش و ارزیابی در مکران به این حجم از نیرو نیاز نداشت و به همین دلیل، نیروهای مامور به خدمت را مرخص کردم. در حال حاضر، دبیرخانه مکران با نیروهای نهاد ریاست جمهوری اداره می‌شود.

به این ترتیب، عبدالعلی‌زاده ضمن تاکید بر استمرار فعالیت دبیرخانه مکران، بر تغییر رویکرد این نهاد و تمرکز بر جذب سرمایه بخش خصوصی برای توسعه این منطقه استراتژیک تاکید کرد./تسنیم

 

حاشیه بعدی هم به ماجرای شرایط بحرانی صنعت روانکار در کشور می‌پردازد؛ صورت های مالی ۹ماهه کدال می گوید سود پالایشگاه‌های روغن سازی با وجود دریافت خوراک با نرخ نیمایی و ارز نیمایی واردات مواد اولیه (که همگی حذف شده) میانگین ۱۴درصد بوده است.

رشد ۳۱درصد قیمت خوراک تنها در یک ماه گذشته و رشد ۶۲ درصدی از ابتدای سال که هر دو هفته یکبار بیش‌از ۵ درصد در حال افزایش قیمت است باعث شد این صعنت در خطر نابودی قرار بگیرد. این در حالی است که این رشد تصاعدی باعث شده است که چهار شرکت اصلی صنعت روانکار شرکت عملا امکان خرید خوراک را نداشته باشند.

صورت‌های مالی سال ۱۴۰۲ پالایشگاه‌های مادر حاکی از این است که کمتر از ۳درصد ارزش فروش پالایشگاه‌ ها مربوط به لوبکات بوده و تنها کمتر از ۲.۷ درصد سود آنها از محل فروش این محصول بوده است. با این اوصاف مصوبه اصلاح حدود ۱۷درصدی نرخ فرمول در مقابل درخواست ۳۰ درصدی، کمتر از نیم درصد سود این پالایشگاه‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

سود پالایشگاه‌های روغن سازی بر اساس صورت های مالی ۹ماهه قابل مشاهده در کدال بورس با وجود دریافت خوراک با نرخ نیمایی و ارز نیمایی واردات مواد اولیه تولید روغن موتور (که همگی حذف شده اند) بصورت میانگین ۱۴درصد بوده که اکنون با توجه به نرخ جدید لوبکات تبدیل به زیان های شدید برای این صنعت خواهد شد.

لازم به یادآوری است که وضعیت آتی صنعت روانکار بسیار بغرنج بوده و بزودی این پالایشگاه ها حتی نقدینگی لازم برای خرید خوارک اولیه و واردات ادتیو مورد نیاز را نداشته و فروپاشی اقتصاد تولیدات این صنعت تامین کننده نیاز روغن صنایع مختلف و صنعت ریلی و خودروهای کشور و با ارزآوری حدود ۸۰۰ میلیون دلاری در سال گذشته امری محتمل خواهد بود./ایرنا

حاشیه آخر این هفته هم به چرایی توقف تولید گاز سلمان می‌پردازد؛ «در قرارداد کرسنت هم ایران جریمه شد و هم گازی از میدان سلمان برای مصرف داخل تولید نکرد و اماراتی‌ها با برداشت از این میدان مشترک و مهاجرت گاز به سمت خود، بازی را بردند».
این گزاره برای سفیدشویی قرارداد کرسنت مطرح می‌شود اما چند نکته:
اولا اگر ایران گازی از این میدان (برای مصرف داخل یا صادرات) برداشت نکرده، پس باز هم در دادگاه به دلیل عدم تحویل گاز به کرسنت جریمه می‌شد، زیرا توسعه میدان بر عهده طرف ایرانی بود. طبق این قرارداد، ایران باید تا سال ۸۴ میدان سلمان را توسعه و گاز را تحویل می‌داد اما بیژن زنگنه در دوره اول وزارت این کار را نکرد و باعث عدم اجرای قرارداد شد.
ثانیا از سال ۸۹ تا ۲۶ آبان ۱۴۰۰، گاز میدان سلمان در حجم روزانه ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون فوت مکعب با خط لوله به جزیره سیری و سپس عسلویه برای مصرف داخل، تولید و منتقل می‌شد. متاسفانه در آبان ۱۴۰۰ خط لوله سلمان تا سیری آسیب دید و انتقال و تولید گاز متوقف شد. هم‌اکنون بخشی از گاز تولیدی از سلمان در قالب فرازآوری در چاه‌های میادین نفتی سلمان تزریق می‌شود.
ثالثا جلو یا عقب بودن ایران از امارات در این میدان مشترک چه ارتباطی به قرارداد کرسنت دارد! یعنی اگر ایران در یک میدان بد عمل کرد، می‌تواند آن را تقدیم یک شرکت دلال کند؟ مثلا تولید ایران از میدان فرزاد (مشترک با عربستان) صفر است، اما آیا این دلیلی موجه برای تقدیم میدان به یک شرکت دلال عربستانی با قیمت رایگان و ایجاد تعهد برای کشور است؟ قطعا خیر.
هم‌اکنون ایران ۴۱۰ مخزن نفتی و گازی دارد که ۲۳۲ عدد از آن توسعه‌نیافته است. پس چون از این مخازن تولید نمی‌کنیم یک قرارداد دلالی برای غارت منابع کشور ببندیم؟
ته استدلال مدافعان کرسنت همین است؛ یک حق دلالی گرفتند، میدان را هم توسعه ندادند، آخر هم می‌گویند «کاچی بهتر از هیچی بود»؛ زیرا اندک درآمدی هم سهم کشور می‌شد البته با چاشنی عدم‌النفع ۴۰ میلیارد دلاری یا جریمه ۳۲ میلیارد دلاری/بازار
 

 

 

 

 

 

"لازم به ذکر است درج اخبار حواشی هفتگی حوزه نفت و انرژی در این بخش به منزله تایید آنها نیست و سایت تحلیلی خبری نفتی‌ها صرفا گردآورنده اخبار در این بخش خبری می‌باشد."

 

لینک کوتاه

http://naftiha.ir/281850

کلیدواژه

صنعت روانکار

اخبار مرتبط

ارسال نظرات

captcha
آخبرین اخبار
پربیننده ترین ها