نفتی ها /بنابرپیش‌بینی‌ها در طول سال ۲۰۲۵ سقوط تقاضای جهانی آغاز می‌شود.
بدین معنی که شاید توان حفظ و افزایش تولید روزانه۴ میلیون را در خوشبینانه‌ترین حالت داشته باشیم
اما دیگر قادر به حفظ شرایط فعلی صادرات نخواهیم بود و قطعا سایه کشورهای دیگر بر روی این موضوع سنگینی کرده و بازار ایران را بیش از پیش تهدید خواهند کرد.
درحال حاضر چین بزرگترین خریدار نفت ایران است
درحالیکه میزان سرمایه گذاری چین در انرژی‌های تجدیدپذیر معادل ۸۹۰ میلیارد دلار یعنی به اندازه کل‌سرمایه‌گذاری‌های جهان در سال ۲۰۲۳ بود.
پیش‌بینی می‌شود طی ۳ سال آینده واردات نفت چین از ایران به زیر ۵۰۰ هزار بشکه در روز برسد؛آنهم با عددی کمتر از ۵۰ دلار
قطعا اگر موضوع میادین عمیق، نفت سیبری و شیل نبود قیمت نفت به کمتر از ۵۰دلار در هر بشکه هم می‌رسید.
برای جلوگیری از عدم کاهش تقاضای جهانی نفت ایرانی،ندادن تخفیف‌های زیاد و ایجاد فشارهای مالی ناشی از آن یک راه کار مناسب وجود دارد:
تبدیل فراورده نفت که بسختی صادر و تقاضای آن افت کرده به سوخت که با تاخیر از کاهش تقاضا حرکت کرده و البته قابلیت صادرات بمراتب راحت تری در شرایط تحریم دارد
یک راه کار برای همه موارد عنوان شده وجود دارد
تبدیل فراورده نفت به سوخت که قابلیت صادرات بمراتب راحت‌تری در شرایط تحریم دارد.