نفتی ها /فائزه پناهی_ عاقلانه‌‌‌ترین، درست‌‌‌ترین و در دسترس‌‌‌ترین راهکار تعدیل ناترازی بنزین فقط و فقط CNGاست، به نحوی با استفاده از تمام ظرفیت فعلی موجود می‌توانیم ۲۰ تا ۲۵ میلیون لیتر از مصرف بنزین را با CNG تامین کنیم؛ اما انجام این مهم، همت والا و نگاه ویژه به این صنعت را از سوی مقامات مرتبط می‌‌‌طلبد که متاسفانه به دلایل نامعلومی این کار انجام نمی‌‌‌شود.
در حالی که "CNG" در دهه ۸۰ شمسی توانست مانع از موفقیت تحریم‌های امریکا علیه امنیت انرژی ایران شود و یکی از سریع‌ترین و مطمئن‌ترین راهکارها برای قطع وابستگی به واردات بنزین باشد اما امروز با وجوداین که ۲۵۰۰ جایگاه، ظرفیت عرضه روزانه ۵۰ میلیون مترمکعب CNG معادل ۵۰ میلیون لیتر بنزین را داریم، متأسفانه بیش از نیمی از این ظرفیت خالی است؛در واقع مهمترین دلیل کمبود تقاضا برای سوخت سی ان جی عدم حمایت دولت برای افزایش تقاضا بوده است.
با توجه به قوانین و دستورالعمل‌هایی که در این زمینه وجود داشته است و خودروسازان موظف بودند درصد معینی از تولیدات خود را به خودروهای دوگانه سوز اختصاص دهند، متأسفانه شاهد بدعهدی آنها بوده‌ایم و سال ۹۸ مصوبه‌ای ابلاغ شد که یک و نیم میلیون خودرو با حمایت دولت با استفاده از ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید، به صورت رایگان دوگانه سوز شوند که به دلیل مشکلات موجود تقریباً با شکست مواجه شد و نزدیک به ۴۰۰ هزار دستگاه از این طریق دوگانه سوز شدند.
از سویی دیگر هم استفاده از خودروهای برقی و به دنبال آن کاهش مصرف بنزین در شرایط کنونی کشور توهمی بیش نیست. با توجه به ناترازی شدید در تولید برق و افزایش مصرف برق در کشور و همچنین تولید برق با استفاده از سوخت‌های فسیلی که خود یکی از عوامل آلوده‌سازی محیط‌زیست در کشور است، می‌توان اعلام کرد که با شرایط کنونی کشور استفاده از خودروهای برقی چندان هم امکان پذیر نخواهد بود.
در نهایت اما معلوم نیست با این که از سال ۹۲؛ بیش از ۱۰ سال، توسعه سوخت CNG متوقف و روزانه ۲۲ میلیون مترمکعب از ظرفیت نصب‌شده CNG بلااستفاده رها شده و در این ۱۰ سال فرصت «جایگزینی CNG با بنزین» و صادرات ۸۰ میلیارد لیتر بنزین معادل ۴۰ میلیارد دلار از دست رفته است، چرا باز هم دولت با وجود ناترازی بنزین، CNG را احیا نمی‌کند؟