نفتی ها /کاهش هوشیاری کارگران در روزهای گرم سال عاملی شده برای خطرات جانی کارگران و از سویی دیگرافزایش حوادث کار؛ و این در حالی است که هنوز هم قانون دقیقی برای جلوگیری از کار کارگران در گرما وجود ندارد.
اکبر شوکت، رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی ایران هم با اشاره به موضوع افزایش گرمای هوا در فصل تابستان و نتایج آن برای کارگران ساختمانی، اظهار کرد: گرمای هوا در فصول گرم سال نه‌تنها برای کارگران حوزه نفت و گاز و پتروشیمی در جنوب، بلکه برای همه کارگران کشور و ازجمله کارگران ساختمانی مشکلاتی ایجاد می‌کند که هم کارفرما، هم دولت و هم خود کارگران باید به آن توجه و برای آن تدبیر کنند.
افزون بر این در گزارش سازمان جهانی کار آمده است: «اگر دما به بالای ۳۵ درجه برسد، عملکرد و توانایی‌های فیزیکی کارگر را محدود می‌کند و اگر به بالای ۳۹ درجه برسد، می‌تواند به خستگی ناشی از گرما به طور مداوم و در نهایت «مرگ کارگر» ختم شود. وقتی دما افزایش پیدا می‌کند، چیزی که اتفاق می‌افتد این است که بدن نمی‌تواند این گرمای اضافه را تحمل کند؛ چیزی که آن را با نام استرس گرمایی یا فشار گرما می‌شناسند.
امااین در حالی است که غالب صنعت نفت و گاز کشور در مناطق بسیار گرم و سخت آب و هوایی کشور واقع شده و کارکنان شریف و آبرومند صنعت نفت کشور در سخت‌ترین شرایط اقلیمی به کار و فعالیت مشغولند تا چرخ اقتصادی کشور با قدرت به حرکت خود ادامه دهد و در برخی از مناطق ایران گرمای هوا به بیش از ۵۰ درجه می‌رسد و با این حال پیمانکاران هیچ علاقه‌ای به اجرای قوانین تعطیلی کار در دمای بالای ۳۵ درجه ندارند، این موضوع تلخ علاوه برا ن که نشان از بی توجهی به سلامت جسمی و روحی کارگران در این مناطق دارد؛ با کاهش هوشیاری و افزایش خظرات کاری آن هم در حوزه مهم و استراتژیکی مانند انرژی می‌شود و باید دید چرا این موضوع مورد غفلت مواقع شده است؛ و متاسفانه در قوانین کار به طور دقیق و روشن درباره مساله گرمای بیش از حد و تاثیری که بر سلامت کارگران می‌گذارد ماده قانونی مستقلی وجود ندارد. اما برخی از مواد قانون کار به این مساله اشاره کرده‌اند.
هر چند ماده ۸۵ قانون کار می‌گوید: «برای صیانت نیروی انسانی و منابع مادی کشور رعایت دستورالعمل‌هایی که از طریق شورای عالی حفاظت فنی (جهت تامین حفاظت فنی) و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی (جهت جلوگیری از بیماری حرفه‌ای و تامین بهداشت کار و کارگر و محیط کار) تدوین می‌شود، برای‌کلیه کارگاه‌ها، کارفرمایان، کارگران و کارآموزان الزامی است. که متاسفانه در این زمینه نظارت دقیقی صورت نمی‌گیرد و اغلب پیمانکاران به مواد قانونی بی‌اعتنایی می‌کنند. از سوی دیگر آمار دقیقی از مرگ‌ومیر کارگران بر اثر گرما هم ثبت نمی‌شود و همه آمارها به طور کلی مرگ نزدیک به ۶ کارگر در روز را بر اثر حوادث کار مطرح می‌کنند.
در این میان اما گهگاه شنیدن درخصوص حقوق بالای کارکنان وزارت نفت و عزیزانی که در مناطق عملیاتی علاوه بر گرمای هوا، شرجی و سایر مخاطرات آب و هوایی و آسیب‌های شغلی را نیز تحمل می‌کنند به دور از انصاف است. در این شرایط هستند کارگران زحمتکشی که با حقوق وزارت کار و حداقل درآمد در این مناطق مشغول فعالیت هستند و چشم انتظار مسئولینی هستند که این تلاش و زحمت مضاعف را دیده و برای بهتر شدن معیشتشان قدم‌های بیشتری بردارند.
ارسال نظرات