نفتی ها /اواخر ماه گذشته بود که خبر واردات بنزین ایران از روسیه از رسانه‌های خارجی به گوش رسید؛ بر اساس این اخبار اعلام شد که روسیه امسال برای اولین بار پس از اینکه خریداران قبلی از تجارت با مسکو اجتناب کردند، صادرات سوخت به ایران را از طریق راه‌آهن آغاز کرده است.
این اما درحالی بود که مسئولان بخش انرژی در سال‌های گذشته همواره بر خودکفایی بنزین تاکید داشته و به‌رغم هشدار برخی کارشناسان این راه را پیمودند و معتقد بودند با ظرفیت‌سازی در پالایشگاه‌ها می‌توان خودکفا بود. حالا پس از سال‌ها تاکید بر خودکفایی، برای پاسخگویی به نیازها واردکننده شده‌ایم.
حالا اما ماجرای بنزین در کشور به یک معما تبدیل شده است که نه میزان تولیدش مشخص است و نه میزان مصرفش. گاهی فقط یک مدیر یا مسئول در پاسخ به گزارش رسانه‌ها رقمی از تولید و مصرف ارائه می‌کند. نه کسی این آمارها را تایید و نه کسی تکذیب می‌کند. راجع به کیفیت بنزین تولیدی هم که بهتر است صحبت نکنیم، چون این روزها کیفیت اهمیت ندارد. این سوال مطرح می‌شود که چرا در وهله اول هشدارها جدی گرفته نشدن و ثانیا چرا آمار دقیقی ارائه نمی‌گردد!
در این میان سوال مهمتری که مطرح می‌شود ، این است که چرا علی‌رغم تمام این ناترازی‌ها بازار تحویل خودرو همچنان داغ است؟ و در واقع علاوه بر بی‌تدبیری ها در موضوع قیمت ها شرکت های خودروسازی با پشتوانه‌ای قوی تا می‌توانند خودرو روانه بازار می‌کنندو و مردم را به صف خرید خودرویی می‌کشانند که خودروسازان هیچ دلیل و انگیزه‌ای برای ارتقای فناوری جهت کاهش مصرف بنزین و افزایش راندمان ندارند و این در صورتی است که امروز صنعت خودروسازی جهان به شدت به سمت خودروی برقی می‌رود و همان خودروهای بنزینی هم در کشورهایی که صنعت خودرویشان بروز است؛ نصف ایران است.
هاشم اورعی استاد دانشگاه صنعتی‌شریف در مصاحبه با یک خبرگزاری داخلی اما نظری جالب توجه داشته، این کارشناس مهم‌ترین عامل رشد مصرف بنزین را قیمت‌گذاری آن دانست و تصریح کرد: حدود ۴ سال است که قیمت بنزین ثابت بوده و این در حالی است که تورم ۵۰ تا ۶۰ درصد در کشور داریم یعنی اگر هر سال قیمت بنزین را ۱.۵ برابر کنیم درواقع قیمت را ثابت نگه داشته‌ایم و اگر تغییر نکند به این معناست که ۵۰ درصد از قیمت بنزین کم کرده‌ایم.
وی تاکید کرد: کشوری که ۵۰ تا ۶۰ درصد تورم دارد اگر برای ۴ سال قیمت کالایی را را ثابت نگه دارد یعنی آن کالا رایگان و نزدیک به صفر می‌شود، در نتیجه با شرایطی مواجهیم که عملا قیمت بنزین نسبت به همه کالاهای دیگر به سمت صفر میل می‌کند و وقتی قیمت تا به این حد ارزان می‌شود دولت به صراحت این پیام را به مردم می‌دهد که این کالا فاقد ارزش است.
موضوع اما اینجاست که حالا که با کمبود بنزین و کیفیت پایین ان مواجه شده ایم اگر از همان ۴ سال پیش برای اینکه قیمت بنزین ارزان نشود و ثابت بماند آخرین روز اسفند و یا زمانی که نرخ تورم اعلام می‌شود قمیت بنزین هم افزایش پیدا می‌کرد، اکنون قیمت بنزین به ۱۰ هزار تومان رسیده بود و در واقع گران هم نشده بود اما کار درست رها شد و اکنون به این وضعیتی رسیدیم که باید هم واردات داشته باشیم و هم کیفیت را پایین بیاوریم و این هزینه زیادی را تحمیل نموده که نه قابل جبران است و نه شرایط قابل برگشت دارد؛ زیرا افزایش بهای بنزین همانا و معضلات و بحران‌های در پس آن همانا و ظاهرا چاره‌ای نیست جز واردات بنزین و یا سوزاندن بنزین بی‌کیفیت و استنشاق هوای آلوده...
ارسال نظرات