نفتی ها /با تصمیمات غیرکارشناسی در پتروشیمی بوشهر، و تغییرات پی‌درپی مدیریتی در آن که از سال ۱۳۹۶ تاکنون صورت گرفته خسارت‌های فراوان به سرمایه‌های ملی، صندوق بازنشستگی نیروهای مسلح و صندوق بازنشستگی نفت (از طریق سهام پتروشیمی مارون) وارد شده که تمام این موارد ریشه در عدم تصمیم گیری درست سهامداراصلی و عدم ثبات مدیریتی دراین پتروشیمی دارد.
بنابرشنیده‌ها برخی از مشکلات امروز این شرکت ناشی از بی تدبیری سهامداراصلی به شرح ذیل است:
تأخیر حداقل ۵ ساله( البته تا این لحظه) در به ثمر رسیدن سرمایه گذاری۵/۲ میلیارد دلاری
از دست رفتن اعتبار ملی نزد شرکت سایناشور بواسطه عقب افتادن اقساط تسهیلات دریافتی که تاکنون بالغ بر ۸/۱ میلیارد دلار بوده و حتما بانک مرکزی بایستی خسارت آنرا بپردازد.
عقب افتادن پرداخت اقساط و اصل و فرع تسهیلات داخلی دریافت شده به مبلغ بالغ بر ۲۰ همت از بانک‌های تجارت، اقتصاد نوین و ملت
عدم پرداخت هزینه دریافتی خوراک از شرکت ملی گاز که مبلغ آن هم اکنون به بیش از ۱۵ همت رسیده و خسارت آنرا وزارت نفت و به عبارتی مردم می‌پردازند.
از دست رفتن سهم بازار محصولات این شرکت و عدم دستیابی به سالیانه بالغ بر ۱/۵میلیارد دلار ارز آوری برای کشور
آیا با این روند که قرار بوده فاز دوم این پروژه در دیماه سال ۱۴۰۱ به تولید برسد و از قرار معلوم تا ۵/۱ سال دیگر نیز محقق نمی‌شود، این طرح سودده خواهد بود؟
در صورت صحت تمامی این شنیده‌ها، آیا صاحبان سهام این شرکت اهلیت سرمایه گذاری و مدیریت در پتروشیمی را دارند؟
قضاوت با شما..
