نفتی ها /فائزه پناهی_آنگونه که آمارها نشان میدهد، رشد اقتصادی سال گذشته با نفت ۴.۸ درصد و بدون نفت ۴.۵ درصد بوده که این خود نشان از افزایش تولید و صادرات نفت و نقش برجسته آن بر رشد اقتصادی در سال ۱۴۰۱ داشته است.
در واقع نفت همواره یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر رشد اقتصادی بوده است، از همین رو هر زمان که وضعیت این صنعت قابل قبول بوده و تولید و صادرات در شرایط مطلوبی قرار دارد، رشد اقتصادی نیز بیشتر میشود. در مقابل با کوچکترین نوسانی در وضعیت تولید و صادرات نفت یا قیمت آن در بازارهای جهانی، رشد اقتصادی نیز کاهشی خواهد بود.
علاوه بر این اهمیت نفت در رشد اقتصادی آنقدر زیاد است که رشد اقتصادی با نفت و بدون نفت اعلام میشود و این موضوع برای دیگر صنایع موجود در کشور وجود ندارد. با روی کار آمدن دولت سیزدهم، توجه به بازیابی بازارهای نفتی ایران و احیای ظرفیتهای تولید نفت در اولویت قرار گرفت تا آنجا که پس از چند ماه اعلام شد صادرات نفت ایران ۴۰ درصد افزایش داشته است.
اما جدای از تلاش دولتمردان، باید به این موضوع هم توجه نمود که تکیه بر نفت به جهت جهانی بودنش تاثیرات منفی بر اقتصاد نیز خواهد داشت؛ مانند شرایط کنونی بازار نفت که چندان هم دور از انتظار نبوده و بهرغم افزایش خوشبینیها به افزایش قیمت نفت پس از کاهش یک میلیون بشکهای تولید عربستان در روز، به نظر میرسد زور رکود جهانی اقتصاد به این بازار چربیده و فضای بازار به سمت ناامیدی رفته است؛ اتفاقی که ممکن است بودجه کشورهای نفتی، ازجمله ایران را به خطر بیندازد، موضوعی که بارها و بارها توسط کارشناسان هشدار داده شده بود.
اما برخلاف تمام هشدارها دولت ایران برای تحقق درآمد ۶۰۳ هزار میلیارد تومانی پیشبینیشده، قیمت نفت را در بودجه سال جاری ۸۵ دلار در نظر گرفت. نرخی که از همان ابتدا هم خوشبینانه به نظر میرسید و کارشناسان نسبت به وقوع کسری بودجه با این نرخ هشدارهای جدی را مطرح نموده بودند.
حال افزایش ناامیدیها در بازار نفت تهدیدی جدی برای بودجه ایران و البته سایر اقتصادهای نفتی به حساب میآید. با توجه به گذشت بیش از ۸۰ روز از سال جاری قیمت نفت در بازار جهانی حتی به ۸۰ دلار هم نزدیک نشده است...
ارسال نظرات
ارسال نظرات