نفتی ها /این روزها شاید به دلیل افزایش محسوس نظارت نهادهای نظاری بر عملکرد مدیران فعال در صنعت پتروشیمی شاهد تغییر رویه برخی از مدیران این صنعت در جهت تبانی‌های مالی هستیم که در صورت غفلت نهادهای نظارتی می‌تواند به فسادی سیستماتیک بدل گردد که برچیدن آن به آسانی ممکن نخواهد بود.
در حال حاضر برخی از پتروشیمی‌های کشور خرید تجهیزات خود را در قالب تفاهم نامه به امضاء می‌رسانند و به نوعی با ترک تشریفات خرید تجهیزات را به شرکت خاصی واگذار می‌کنند. در حالیکه به اذعان بسیاری از کارشناسان، امضای تفاهم نامه در خرید *تجهیزاتی که ساخت انها سالهای سال در شرکت های داخلی در حال انجام است *جایگاهی ندارد؛ چراکه امضای تفاهم نامه بین دوطرف به معنی آن است که برای انجام کاری به صورت مشترک به تفاهم رسیده اند که این امر بیشتر به معنی شراکت است تا معامله! ضمن آنکه نباید فراموش کرد که یک تفاهم نامه می‌تواند حتی به قرارداد ختم نشود.
درعین حال خرید تجهیزات از سوی مجتمع‌های پتروشیمی همواره بر اساس آیین معاملات به صورت مناقصه صورت می‌گیرد که مبنای آن کشف قیمت با بهترین کیفیت است. دراینصورت با امضای تفاهم نامه و باب کردن این موضوع دراین صنعت باید فاتحه برگزاری مناقصه‌ها و ایجاد رقابت بیشتر و البته کشف قیمت مناسب را خواند. همانند بلایی که در بر سر صنایع خودروسازی با از بین بردن رقابت آمد!
به زبانی ساده تر در صورت امضای روش جدید در قالب تفاهم نامه مدیرعامل یک مجتمع پتروشیمی می‌تواند بنابر توافق داخلی با شرکت مورد نظر خود رقمی را مدنظر قراردهد که دراینصورت نظارت برآن آسان نخواهد بود. اما قطعا اختیار مدیرعامل در تعیین قیمت و تبانی‌هایی احتمالی در فضای باز رقابت منصفانه در قالب مناقصه ممکن نخواهد بود.
نکته قابل تامل دیگر که این روزها توسط برخی از فعالان این عرصه ممکن گشته است بحث کوچک کردن بسته های خرید است که دراین امر نیز به نسبت سفارش بسته‌های بزرگتر بحث تبانی راحت‌تر خواهد بود. به عنوان مثال بسته خرید توربین کمپرسور سنتز یه بسته خرید بزرگ محسوب می‌گردد که معمولا به صورت یکجا خریداری می‌شود که کولرهای هوایی بخشی ازاین بسته به حساب می آیند اما اخیرا هستند مدیرانی در صنعت پتروشیمی که اقدام به خرید جداگانه این محصول کرده اند که دلیل این اقدام مشخص نیست! در صورتی که همین شرکت‌هایی که بسته های کوچک و تفکیک شده به آنان سپرده شده همانند مثال بالا شرکت‌های سازنده و توانمند داخلی هستند که توان ساخت این تجهیزات را با رعایت کلیه الزامات فرایندی دارند بنابراین دراین بین این سوال ایجاد می‌شود که چرا در یک فضای رقابتی با رعایت مفاد مناقصه و در نشست‌های فنی مهندسی شرکت نمی‌کنند تا ضمن افزایش کیفیت و ضریب اطمینان مبانی قیمت گذاری نیز به درستی انجام شود؟
این اقدام درحالی بوقوع پیوسته که بسیاری از کارشناسان در بدبینانه ترین حالت اینگونه نتیجه گیری می‌کنند که برخی از مدیران صنعت پتروشیمی سعی دارند تا با افزایش بسته‌های خرید و به اصطلاح تیکه تیکه کردن بسته‌ها منابع خرید را افزایش و قیمت‌های مورد نظر خود را در بسته های مختلف پخش کنند! مساله ای که نباید از چشم تیزبین نهادهای نظارتی دور بماند و باید دقت عمل بیشتری دراین خصوص به خرج دهند. چراکه ادامه این روند و پاسخ دهی این روش برای برخی از مدیران سودجوی فعلی می‌تواند زیان‌های مالی بسیاری را به کشور تحمیل کند! بنابراین به نظر می‌رسد از امروز باید نظارت دقیق تری برروی خرید تجهیزات مجتمع‌های پتروشیمی صورت بگیرد و تا جاییکه ممکن است از امضای تفاهم نامه و باب شدن این روش در این صنعت جلوگیری به عمل آید./ دانیال قربانی
پست الکترونیکی نفتی‌ها به نشانی naftiha.ir@gmail.com برای دریافت نقطه نظرات، پیشنهادها، انتقادها و شکایات شما به عنوان پل ارتباطی این پایگاه خبری – تحلیلی با شما مخاطبان عزیز، در دسترس قرار دارد که شما مخاطبین عزیز نفتی ها می‌توانید از این طریق با ما در ارتباط باشید.