نفتی ها /آذر جزایری _ درحالی مسوولان همچنان به دنبال نگارش و تدوین برنامه استراتژیک صنعت پتروشیمی هستند که هنوزهم وعده های این صنعت برای بدل شدن به اولین قدرت این صنعت در خاورمیانه رویایی بیش نیست! رویاهایی که قراراست کمتر از سه سال دیگر به بار بنشینند اما آمارهای امروز این صنعت چیز غیر از رویا و آرزو را به تصویر میکشد!
دیر زمانی از تدوین برنامه های کلان استراتژیک پتروشیمی کشور نگذشته است. برنامههایی که مسئولین وقت اظهار میداشتند در پایان زمان اجرا ایران را در راس صنایع پتروشیمی خاورمیانه قرار خواهد داد.
تدوین برنامه استراتژیک پتروشیمی اگرچه از زمان مدیریت رهگذر در شرکت ملی صنایع پتروشیمی نیز انجام شده بود اما در زمان حضور نعمت زاده از نظر اجرایی به اوج خود رسید و پس از وی در مدت حضور دیگر مدیران پتروشیمی بیشتر شبیه به یک نمایش بود تا برنامه ای که واقعا در پی تحقق آن باشند.
در آن سال ها به طور خلاصه برخی اهداف ذکر شده در سند چشم انداز پتروشیمی تا پایان سال ۹۴ عبارت بودند از:
- رسیدن به ارزش محصولات قابل فروش برابر ۲۰ میلیارد دلار و حداقل ۸۰ درصد مالکیت خصوصی در پتروشیمی با اجرای اصل ۴۴
- دست یابی به تولید حداقل ۱۲ میلیون تن تولید اتیلن در سال ۱۳۹۴
- دست یابی به تولید حداقل ۱۰ میلیون تن محصولات پلیمری در سال ۱۳۹۴
- دست یابی به تولید حداقل ۵/۸ میلیون تن اوره در سال ۱۳۹۴
- دست یابی به تولید حداقل ۵/۷ میلیون تن متانول در سال ۱۳۹۴
- دست یابی به تولید حداقل ۴ میلیون تن آروماتیکBTX (بنزن، تولوئن، زایلین) در سال ۱۳۹۴
بر آن اساس خوراک های مورد نیاز برای رسیدن به چشم انداز عبارت بودند از:
- تامین سالانه تا ۱۰ میلیون تن اتان
- تامین روزانه ۱۸۳ میلیون متر مکعب گاز طبیعی
- تامین روزانه ۳۱۵ هزار بشکه مایعات گازی NLG
- تامین روزانه ۴۰۰ هزار بشکه میعانات گازی( CONDENSATE )
با برخورداری از این خوراک ها و انجام ۵۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری، قرار بود در پایان برنامه تولید محصول نهائی پتروشیمی به ۱۲۶ میلیون تن در سال و ارزش محصولات نهائی آن به ۵۲ میلیارد دلار در سال رسیده و سهم پتروشیمی از کل تولید خاورمیانه را به ۳۴% برسد.
نیاز به ۵۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری رقمی است که مدیران وقت پتروشیمی در همایش فرصت های سرمایه گذاری نیز به آن اشاره میکردند.
چشم انداز افق ۲۰ ساله پتروشیمی در ایران
در آن سال ها گفته میشد صنایع پتروشیمی در ایران افق بسیار روشنی را پیش روی خود گسترده است. براساس برنامههای اعلام شده قرار بود درسال ۱۳۸۷ با سرمایه ای حدود ۴میلیارد و ۷۹۳میلیون دلار و اجرای ۱۲ طرح جدید پتروشیمی بالغ بر ۸ میلیون و ۵۶۵ هزار تن به ظرفیت کل تولیدات پتروشیمی کشور افزوده شده، ظرفیت کلی ایران در تولید این محصولات به رقم ۴۷ میلیون تن در سال برسد و کشور قادر شود از محل فروش و صادرات محصولات پتروشیمی در آن سال به رقم بسیار ارزشمند ۲/۱۲ میلیارد دلار در آمد دست پیدا کند که ۱/۷ میلیارد دلار آن از محل صادرات باشد.
هم چنین طبق برنامه های کلی اعلام شده قرار بود در پایان برنامه چهارم توسعه اقتصادی کشور(سال۱۳۹۳) با سرمایه گذاری ۱۲میلیارد و۵۳۰ میلیون دلار برای اجرای ۲۴ طرح پتروشیمی حدود ۱۳میلیون و۳۷۰ هزارتن به ظرفیت تولیدات پتروشیمی افزوده شده و با سرمایه گذاری ۱۲میلیارد و ۳۱۰میلیون دلار در برنامه پنجم توسعه برای اجرای ۳۳ طرح دیگر حدود ۳۲میلیون و۴۸۰ هزار تن بر مجموع ظرفیت تولید این صنعت درکشور افزوده شود.
مسئولین پتروشیمی در آن سالها مرتب اعلام میکردند این شرکت در پایان برنامه افق۲۰ ساله و اجرای تمامی طرح ها، با سرمایه گذاری بالغ بر۵۰میلیارد دلار، میزان تولید محصولات عمده پتروشیمی را به ۱۲۶میلیون تن در سال و ارزش محصولات نهائی را در پایان برنامه به حدود ۵۲میلیارد دلارخواهد رساند.
آن روزها گذشت مدیران پتروشیمی یکی پس از دیگری از پتروشیمی رفتند بدون آنکه به وعده های خود آنچنان که گفته بودند عمل کنند. ایران ۱۴۰۰ در آستانه فرا رسیدن است بدون آنکه وعده دلنواز رسیدن به جایگاه نخست خاورمیانه محقق شود.
حالا باز هم صحبت از تدوین برنامه های جدید استراتژیک برای توسعه پتروشیمی است و هزار وعده خوبان ...
منبع:اختصاصی