نفت / شناسه خبر: 39683 / تاریخ انتشار : 1399/9/15 07:59
|

ماجرای ضررهای پنهان پالایشگاه تبریز چیست؟/ پرده‌برداری از احداث یک واحد با تجهیزات فرسوده!

ماجرا از سال ۱۳۸۵ از زمانیکه مسوولان پالایشگاه تبریز به این فکر می‌افتند تا از طریق ۷ هزار بشکه خوراک مازاد خود با افزایش ظرفیت واحد CRU به درآمدزایی هر چه بیشتر این پالایشگاه یاری رساند...

نفتی ها /ماجرا از سال ۱۳۸۵ از زمانیکه مسوولان پالایشگاه تبریز به این فکر می‌افتند تا از طریق ۷ هزار بشکه خوراک مازاد خود با افزایش ظرفیت واحد CRU( بنزین سازی با روش قدیمی) به درآمدزایی هر چه بیشتر این پالایشگاه یاری رسانند؛ آغاز می‌شود. برهمین اساس نیزدر آن‌زمان لایسنس لازم از یک شرکت فرانسوی خریداری می‌شود. اما پس از این اقدام و واریز مبلغ لایسنس خریداری شده به یکباره مسوولان این پالایشگاه تصیمی دیگر اتخاد می‌کنند و به اذعان کارشناسان بدون امکان سنجی اقتصادی، به فکر احداث واحد CCR(واحد بنزین سازی جدید) می‌افتند و مرکز هدف خود را ظرفیت ۲۰ هزار بشکه ای در نظر می‌گیرند.
این امر بدون مطالعات جدی برروی میزان خوراک لازم جهت انجام چنین کاری در نظر گرفته می‌شود تا جاییکه با بهره برداری ازاین واحد ناچار به قطع خوراک پتروشیمی تبریز و زیان فراوان به این شرکت می‌شوند. در حالیکه تاسیس این پتروشیمی از اساس برای نزدیکی به پالایشگاه و بهره گیری از خوراک آن همانند پالایشگاه و پتروشیمی اراک،اصفهان،بندرامام و … در نظر گرفته شده بود.
در نهایت نیز در سال ۱۳۹۲ زمانیکه این واحد مشغول بکار می‌شود واحد بنزین سازی قدیم از مدار خارج و خوراک این واحد و مازاد ۷ هزار بشکه ای خوراک موجود، به اضافه خوراک تحویلی به پتروشیمی تبریز به این واحد جدید بنزین سازی تخصیص داده می‌شود که در حال حاضر نیز در خوشبینانه‌ترین حالت این واحد با ظرفیت ۱۶ تا ۱۷ هزار بشکه ای فعالیت می‌کند و به دلیل نبود خوراک هنوز نتوانسته به مرز ظرفیت در نظر گرفته شده برسد. هر چند که مسوولان این پالایشگاه با تاکید بر قدیمی بودن واحد بنزین سازی متعلق به سال ۵۷-۱۳۵۶ با تغییر در کاتالیست٬ها این واحد را به واحد ایزومریلاسیون تغییر داده اند اما به اذعان کارشناسان این امر نیز که اخیرا صورت گرفته چندان موفقیت آمیز نخواهد بود چراکه از اساس این واحد برای تولید بنزین طراحی شده بود.
نکته قابل تامل آنکه برآوردهای صورت گرفته بر کیفیت بنزین تولیدی در واحد بنزین سازی قدیمی به نسبت واحد بنزین سازی جدید دراین پالایشگاه نشان داده که ۵۰ درصد حجمی بنزین تولیدی در واحد بنزین سازی قدیم را آروماتیک تشکیل می‌داده در حالیکه در واحد بنزین سازی جدید این رقم  حدود ۷۰ درصد اعلام گردیده است. بنابراین به زبانی ساده تر باید گفت برآوردها حکایت از کیفیت بهتر بنزین تولیدی در واحد قدیمی دارد. هر چند که دراین بین برخی از کارشناسان با ارسال مدارک مستند و محکمی به دفتر "نفتی‌ها" تاکید می‌کنند که خرید تجهیزات برای ساخت واحد بنزین سازی جدید متعلق به حدود سال ۱۹۸۵بوده و به زبانی ساده تر دراین واحد از تجهیزات فرسوده چینی و هندی استفاده گردیده تا جاییکه مستندات کاملا حکایت از اورهال ۷ مرتبه ای برخی از این تجهیزات چون توربین‌های مورد استفاده دارد.
ضمن آنکه ظاهرا علاوه بر بهره گیری از تجهیزات فرسوده و بسیار قدیمی و صرف بودجه دولتی در زمان احداث چراکه آنزمان این پالایشگاه دولتی بوده و بودجه تاسیس این واحد از محل منابع مالی شرکت پالایش و پخش فرآورده های نفتی تامین گردیده؛ بازهم از محل بودجه جاری پالایشگاه پس از بهره برداری و از کار افتادن مکرر تجهیزات واحد، خریداری مجدد صورت می‌گیرد. دراین بین شنیده می‌شود ظاهرا برخی از مسوولان این پالایشگاه در مواجهه با این تخلفات صورت گرفته اقدام به شکایت و گلایه های گسترده می‌کنند که ظاهرا سرنوشت خوبی در انتظارشان نبوده؛ ضمن آنکه تاکید می‌گردد شکایتی علیه این تخلفات در قوه قضاییه طی شماره پرونده ۰۰۶۵/۰۲۱/۹۸/۱ و شماره پیگیری ۳۷۷۶۳۵۶۰۳نیز مطرح شده که هنوز از نتیجه آن خبری در دست نیست.
با اینحال فراتر از موارد فوق، و بنا بر مستندات ارسالی به دفتر "نفتی‌ها" همچنان این سوالات به قوت خود باقی است که چرا برای ساخت یک واحد بنزین سازی جدید باید از تجهیزاتی بهره برده شود که حداقل ۷ بار اورهال شده اند که این خود حکایت از تعمیر این تجهیزات هر سه سال یکبار دارد که در خوشبینانه ترین حالت نشان می‌دهد به عنوان مثال توربین خریداری شده ۲۱ سال در جایی دیگر مصرف شده است. و سوال مهمتر آنکه نرخ خرید این تجهیزات چگونه محاسبه شده است؟ آیا این تجهیزات با نرخ تجهیزات نو خریداری شده اند یا خیر؟ هر چند که مستندات ارسالی به دفتر این پایگاه خبری- تحلیلی کاملا نرخ‌های خریداری شده و پاسخ این سوال را مشخص کرده اما شاید لازم باشد مسوولان امر پاسخگوی این ابهامات مدیریتی باشند تا مشخص گردد چه کسی یا چه کسانی چنین تخلفات مدیریتی را رقم زده اند و مهمتر از همه این موارد چه کسی پاسخگوی تحمیل این ضررها به اقتصاد کشور خواهد بود؟
دراین بین "نفتی‌ها" اعلام آمادگی می‌نماید که پاسخ شفاف و روشن مسوولان امر را بدون هیچگونه دخل و تصرفی منتشر نماید تا شاید شفاف گردد که این تخلفات مدیریتی و صرف هزینه های مازاد چون خرید لایسنس ۷ هزار بشکه ای و رها کردن آن و مواردی ازاین دست در چه راستایی وبا چه هدفی صورت گرفته است؟
تصمیمات مبهم و عملکردهای پر سوال مدیریتی در پالایشگاه تبریز به زودی با انتشار گزارشی در خصوص ضرردهی پتروشیمی تبریز ناشی از این اقدام مسوولان پالایشگاه مذکور در پایگاه خبری- تحلیلی "نفتی‌ها" ادامه خواهد داشت..

پست الکترونیکی نفتی‌ها به نشانی naftiha.ir@gmail.com برای دریافت نقطه نظرات، پیشنهادها، انتقادها و شکایات شما به عنوان پل ارتباطی این پایگاه خبری – تحلیلی با شما مخاطبان عزیز، در دسترس قرار دارد که شما مخاطبین عزیز نفتی ها می‌توانید از این طریق با ما در ارتباط باشید.

لینک کوتاه

http://naftiha.ir/39683

کلیدواژه

پالایشگاه تبریز

اخبار مرتبط

ارسال نظرات

captcha
آخبرین اخبار
پربیننده ترین ها