نفتی ها /پیمانکاران ۶ میدان نفتی که به دستور مستقیم وزیرنفت از زیربار تامین بودجه پروژه هایی که برنده مناقصه آنها بوده اند شانه خالی کرده اند و بار مالی را قراراست وزارت نفت بردوش بکشد قراربود تا کنون بخشی از پیش پرداخت خود را دریافت کنند که دراین بین تنها شرکت اویک و یار قدیمی زنگنه توانسته مبلیغی از پیش پرداخت شیرین خود را دریافت کند. براین اساس منوچهری تا کنون موفق شده است هدیه جذاب عقب ماندگی خود و همراهانش در ۲ پروژه بزرگ نفتی را بالغ بر ۱۴۰ میلیارد تومان دریافت کند. دریغ آنکه دیگر شرکتها هنوزهم موفق در دریافت ریالی از وزارت نفت نبوده اند!
بنابراین گزارش، منوچهری زمانیکه در معاونت توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت بود اقدام به طراحی پروژه‌های ECPF/EPDF که در مناطق نفتخیز جنوب به طرح ۲۸ مخزن معروف است، کرد. پس از آن بود که شرکت OIEC برنده بهترین بسته ها که حدود ۳۳۰۰ میلیارد تومان بود شد و نکته جذاب تر آنکه به یکباره این یار قدیمی نفت از معاونت نفت به مدیرعامل همین شرکت برنده بدل شد.
پس از آن نیز پس از ناکامیهای زیاد منوچهری در توسعه این ۲ میدان نفتی، وزیرنفت طی اقدامی قابل تامل بخش مالی پروژه ها را حذف و بار مالی پروژه ها را بر دوش نفت انداخت. این پاداشها به اینجا ختم نشد چراکه برآورد و پیگیری نفتیها نشان میدهد تنها شرکتی که تا کنون موفق به دریافت پیش پرداخت نیز شده تنها شرکت دوست قدیمی زنگنه یعنی منوچهری است!
۶ بسته به شرح ذیل به شرکت‌های مختلفی داده شده است و سهم پیشرفت پروژه و پراخت به هرکدام به شرح ذیل جدول ذیل می‌باشد:
توجه به چند نکته حائز اهمیت است:
۱- بهترین و بزرگترین بسته‌ها در دو میدان با پیچدگی بسیار پایین یعنی منصوری و رامشیر به شرکت اویک رسیده است تقریبا در حدود ۸۰ درصد کل بسته‌ها. و میادینی پیچیده نظیر لالی، کبود، مخزن خامی میدان گچساران و نرگسی که در مناطق کوهستانی با پیچیدگی‌های ساختاری قرار دارند نصیب شرکت‌هایی نظیر پتروگوهر، پدکس ملی حفاری و دانا شده است. شرکت‌های غیر از اویک که برنده ۴ بسته دیگر هستند حتی یک ریال نه بابت تجهیز کارگاه و نه بابت خرید کالا دریافت ننموده‌اند.
۲- علت عقب افتادگی‌ها با این میزان بالا مربوط به چیست؟ چه میزان از آن به مدیر طرح ۲۸ مخزن که فردی بی‌تجربه است مربوط می‌شود که در عمر خود حتی یک پروژه را راهبری نکرده است؟
۳-چرا بجز شرکت اویک هیچ شرکتی پیش پرداخت دریافت نکرده است؟
۴-شرکت‌هایی که روزی قرار بود در شرایط تحریم بازوی مالی وزارت نفت باشند چطور به مصرف کننده عمده بودجه تبدیل شده‌اند؟
۵- در شرایط کاهش تکلیفی آیا نیازی به رفتن به سمت این پروژه‌های هزینه‌بر است؟
منبع:نفتیها