نفتی ها /۲سال آخر مدیریت دولت دهم بود که برخی از منتقدان احمدی نژاد و یارانش در نفت از برگزاری جلسه ای برای خرید دکل از چینیها اما با روشی نگران کننده سخن به میان آوردند. این جلسه را مربوط به سفر وزیر نفت وقت به چین و مذاکراتی تقریبا محرمانه نسبت میدانند که بر مبنای آن چینیها موافقت خود را برای فروش دکل حفاری به ایران اعلام کرده بودند اما با شرط و شروطی خاص!
چکیده مذاکرات البته از زبان منتقدان امور نفتی آنزمان این بود که ظاهرا موافقت شده خرید دکل از سوی دلالانی صورت بگیرد که چینیها معرفی میکنند تا سود شرکتهای سازنده این کشور از محل فروش دکل به ایران دو صد چندان شود. به نوعی هم از خرید دکل، شرکت سود ببرد و هم دلالان مورد اعتماد این مجموعهها پولی به جیب بزنند و ارز آوری بیشتری نصیب کشورشان شود!
سالها از شنیدن این خبرهای نگران کننده میگذرد و بازهم این روزها سخن از گرانی دکلهای ارسالی چینی به ایران به میان کشیده شده است.
به گفته نصرت رحیمی دکلهای حفاری که پیش پرداخت خرید آنان به چینیها پرداخت شده تحویل داده نمیشود و البته مهمتر از آن این نکته است که این مقام مسوول تاکید کرده که این دکلها گران خریداری شده است.
این درحالی است که اخیرا از گوشه و کنار نفت خبر از سودهای کلان ناشی از خرید دکل به گوش میرسد. گرچه در ابتدای دولت روحانی اولین حمله یاران نفتی این دولت به احمدی نژاد با عنوان دکل گمشده آغار شد اما ظاهرا این امر تنها نکته ای انحرافی برای نپرداختن به بازی دلالانی است که از وضعیت امروز نفت و نیاز کشور به دکل حفاری سودها میبرند.
دراین بین به نظر میرسد نظارت دقیقی بر خرید دکلهای حفاری صورت نمیگیرد. اما نکته قابل تامل و بسیار مهم آن است که به اذعان بسیاری از کارشناسان در کشور دکل حفاری به میزان لازم چه در بخش دریایی و چه در بخش خشکی وجود دارد اما عدم هماهنگی شرکتهای فعال دراین بخش باعث شده تا برخی از دکلها بیکار باقی بمانند و دیگر شرکتها برای فعالیتهای توسعه ای خود ناچار به اجاره سنگین و یا خرید دکلهایی باشند که خرید آن آنهم در شرایط فعلی کشور منطقی به نظر نمیرسد.
شاید اینگونه باشد که نیاز داخلی تامین است و نبود یکپارچگی میان مسوولان و مدیران نفتی مهره گمشده مشکلات امروز ما در بخش دکلها باشد. نیازی که به راحتی قابل تامین است اما سود عده ای دلال در نبود نظارت دقیق مانع حفظ منافع ملی است.
اختصاصی