نفتی ها /در یکی از بندهای قرارداد نفت با توتال بر خروج این شرکت در صورت ایجاد تحریم های مجدد از سوی آمریکا اشاره شده و به این شرکت این اجازه داده شده که در صورت صلاحدید دراین شرایط از ایران خارج گردد. برای شرکتی همانند توتال درج چنین بندی در قرارداد کاملا قابل لمس است اما این سوال ایجاد می‌شود که مسوولان نفتی ما که خود را ژنرال می نامند چگونه پس ازحدود 4 سال مذاکره حاضر به وجود چنین بندی در قرارداد شدند؟
براساس این گزارش، خبرها از آن حکایت دارد که توتال باردیگر به دلیل تحریم های آمریکا علیه ایران از قرارداد نفتی خود با ایران کنار میکشد. اما نکته حائز اهمیت که چندان به آن توجه نشده امتیازی است که مدیران نفتی در قرارداد با این شرکت بزرگ به آن داده اند.
این روزها بحث زیادی پیرامون انصراف شرکت نفتی توتال فرانسه از مشارکت در توسعه میدان گازی مشترک با کشور مطرح است و اینکه این شرکت علیرغم توافق صورت گرفته با مسئولین نفتی کشورمان از این توافق خارج می شوند.
حقیقت این است که تمامی موارد مرتب با تحریم های احتمالی امریکا و خروج آن کشور از برجام در توافقنامه امضاء شده با مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران بند به بند و بطور مشخص پیش بینی و ذکر شده بود.
طبق موارد ذکر شده در قرارداد در صورت بازگشت تحریم ها شرکت توتال از این توافق خارج خواهد شد. البته در قرارداد این بند نیز ذکر شده که تمام تلاش خود برای اخذ معافیت حضور و ادامه کار از امریکا را انجام خواهد داد ولی اگر موفق به اخذ این معافیت نشود خروج آن کشور از طریق دولت فرانسه ( و نه شرکت توتال) به ایران و شرکت ملی نفت اعلام خواهد شد.
اینکه یک شرکت بزرگ بین المللی در قرارداد مهمی با کشورمان به چنین مواردی دقت داشته باشد کاملا منطقی و بر اساس منافع مورد نظر آن شرکت می باشد ولی نکته قابل تامل و شاید بسیار تاسف بار این است که شرکت ملی نفت و در واقع وزارت نفت از سال 1392 تا زمان امضای این قرارداد خود را معطل اعلام حضور توتال کرده بود و این در حالی است که کشور قطر در تمام این سال ها در حال برداشت حداکثری از ذخائر مشترک این میدان گازی بود. البته که مسئولین وزارت نفت برای این ضرر هنگفت دلیل خاصی به جز تحریم ها و شرایط بین المللی موجود نخواهند داشت ولی از وزیر که داعیه ژنرال محوری و عمل بر مبنای تدبیر و امید را داشت انتظار هرچه بود بیش تر از آنچه بود که اکنون حاصل آمده است.