نفتی ها /گاهی میگوید بابک زنجانی از زندان گره اندازی را شروع کرده و گاهی دیگر رفقای وی را به میان میکشد و معتقد است که کار، کار رفقای زنجانی است وگرنه وزارت نفت و نفت به بهترین نحو ممکن اداره میشود و جای حرفی ندارد!
همان سالها که روحانی و یارانش از بابک زنجانی گفتند نامه فروش نفت به این فرد توسط چند وزارتخانه و البته بانک مرکزی امضاء شده بود. اما تنها نتیجه آن این بود که برخی از مدیران نفت به جرم فروش نفت به بابک زنجانی زیرسوال رفتند و محاکمه شدند!
این درحالی است که یک وزیر آنهم فردی به نام شیخ الوزراء قطعا وقتی پای میز گفت وگو مینشیند کمتر به موارد حاشیه ای میپردازد و به اصل موضوع نگاهی ویژه دارد. اما اظهارات زنگنه در گفت وگو اخیرش تنها این نکته را القا میکند که وزارت نفت تا کنون اشتباه استراتژیک و حتی مدیریتی نداشته اما این دشمنان زنگنه در قالب رفقای زنجانی هستند که راه هموار مدیریت را دشوار کرده اند!
از سویی دیگر، تاکید این وزیر بر مواردی چون توجه ویژه به گزارشهای ارسالی از تخلفات مدیرانش و رسیدگی به آن تنها در یک مورد کاملا نقض میگردد. درحال حاضر هستند مدیران زیرمجموعه این وزیر که به شدت با ناکارآمدی فراوان لطمات بزرگی به این صنعت زده اند و کسی پاسخگو نیست. آن تعداد از رسانه هایی هم که این گزارشها را همراه با مستندات منتشر میکنند این روزها محکوم به همراهی با رفقای بابک زنجانی شده اند!
این درحالی است که به اذعان کارشناسان زنگنه امروز همان راهی را در پیش گرفته که روزی مدیران نفتی دوران احمدی نژاد برای فروش قطره ای نفت مجبور به رفتن شدند تا بشکه ای نفت بفروشند و هزینه حداقل واردات دارو و کالاهای ضروری را در بیاورند.
متاسفانه هنوزهم علی رغم آنکه ایران سالهای زیادی در تحریم به سر برده اما قانون منسجم و منظمی برای دور زدن تحریم و حد اختیارات آن تصویب نشده و مدیران تنها چاره کار را دور زدن قانون آن هم به شکل ظاهرا قانونی و گرفتن امضاهایی میدانند که فردا روزی به زندان نیفتند و از ترس خود نگویند!
اما زنگنه ای که روزی از بوجود آمدن بابک زنجانی گفت باید امروز نگران افزایش تعداد مشابه این فرد در سیستم خود باشد چراکه در ابتدا کار از دور زدن برخی قوانین و امضا برای جلوگیری از زندان نرفتن آغاز میشود اما کار که به دشواری عملی میخورد آنجاست که یک مدیر باید ریسک را به جان بخرد و تازه داستان شروع میشود!
بنابراین شاید بهتر باشد به شیخ الوزراء هشدار داد که به امضاهایی که روزی دیگران به آن تکیه کردند و زندانش را کشیدند اکتفا نکند و به فکر حداقل تصویب قوانین شرایط تحریم و مصوب کردن آن باشد تا شاید ازاین طریق خواب زندان را هم نبیند!