حوزه نفت و انرژی همواره سرشار از حواشی و اتفاقات غیرمترقبه و داستانهای مختلف است، که در این بخش به این حواشی خواهیم پرداخت.
نفتی ها /نخستین حاشیه این هفته با خبر تحریم وزیر نفت اختصاص دارد؛ وزیر نفت دولت چهاردهم تحریم شد؛ آن هم در روزهایی که چهره های تند طیف جبهه پایداری و مخالفان دولت با استدلال های عجیب و غیرمنطقی، وزارت نفت را متهم به کم کاری در حوزه فروش نفت می کنند؛ همان هایی که لطف بایدن در تسهیل صادرات نفت ایران را به حساب توانمندی دولت گذشته و وزیر نفتش فاکتور کرده و می کنند.
تحریم وزیر نفت دولت پزشکیان از سوی وزارت خزانه داری آمریکا، اما نشان داد همه حملات منتقدان به دولت بر سر فروش نفت، پوچ و بی ارزش است چراکه در تاریخ تحریم ها، برای نخستین بار است که وزیری با ۷ ماه سابقه کار، تحریم شده باشد.
تحریم های جدید در شرایطی اعمال خواهد شد که نگاهی به روند اقدامات آمریکا طی دو ماه اخیر، به خوبی نشان می دهد واشنگتن حساب ویژه ای برای از کار انداختن نفت ایران باز کرده است. حسابی که توسط افراد وابسته به تندروها و جبهه پایداری در داخل تقویت شده و فشارها را تشدید کرده است.
حاشیه دوم هم به ماجرای تناقضهای آماری و بیکیفیتی نفت ایران میپردازد؛ وزارت نفت اخیراً در پاسخ به گزارشی که ادعا میکرد میزان آب و نمک در نفت سنگین صادراتی ایران ۱۲ برابر افزایش یافته، اطلاعیهای منتشر کرده است. این اطلاعیه به جای شفافسازی، موجب تشدید ابهامات و سوالات بیشتر درباره صادرات نفت ایران شده است. در این اطلاعیه، وزارت نفت تنها افزایش میزان آب و نمک در نفت خام را تایید کرده و گفته که این مسئله یک فرآیند طبیعی است و به زودی حل خواهد شد. اما هیچ توضیحی در مورد اقدامات دقیق برای رفع این مشکل داده نشده و به این ترتیب، نگرانیها درباره اثرات این تغییرات بر هزینهها و کیفیت نفت صادراتی همچنان باقی مانده است.
وزارت نفت در حالی از عدم تأثیر افزایش آب و نمک بر قیمت جهانی نفت صحبت میکند که افزایش هزینههای نمکزدایی و نمزدایی به دلیل بالا رفتن میزان آب و نمک، بار اضافی بر دوش صنعت نفت میگذارد. در عین حال، وزارت نفت هیچ آماری از میزان دقیق صادرات نفت منتشر نمیکند و این فقدان شفافیت موجب افزایش گمانهزنیها و شایعات میشود.
در اطلاعیه وزارت نفت، به رکورد صادرات نفت ایران در ۱۰ سال اخیر اشاره شده، اما آمارهای بینالمللی نشان میدهند که صادرات نفت ایران در مقایسه با دوران برجام بسیار کاهش یافته است. این تناقضها در آمار، سوالات زیادی درباره وضعیت واقعی صادرات نفت ایران ایجاد کرده و باعث کاهش اعتماد عمومی به مسئولین دولتی شده است.
به گفته رسانه ها وزارت نفت در واکنش به انتقادات و شایعات، به جای ارائه توضیحات شفاف، از ادبیاتی دفاعی و غیرپاسخگو استفاده کرده که این رویکرد تنها بر ابهامات موجود میافزاید. این وضعیت نشاندهنده نیاز فوری به شفافسازی و پاسخگویی دقیقتر در خصوص درآمدهای نفتی کشور است.
از سویی دیگر بسیاری بر این عقیدهاند که این روزها و در شرایط جنگ اقتصادی برخی افراد در فضای مجازی مبادرت به انتشار اطلاعاتی ناصحیح و مغرضانه در خصوص صادرات نفت خام کشور میکنند که در تعارض روشن با منافع ملی است، اگرچه وزارت نفت هرگز در تله پاسخگویی و افشای اطلاعات نخواهد افتاد.
حاشیه بعدی به میزان تحویل گازوئیل به دولت چهاردهم پرداخته است؛ مدیر هماهنگی امور گازرسانی شرکت ملی گاز ایران، هوشنگ صیدالی، از بحران کمبود ذخایر گازوئیل در آغاز فصل سرما خبر داد و گفت که دولت سیزدهم در شروع زمستان، تنها کمتر از یک میلیون لیتر گازوئیل دریافت کرده است. این در حالی است که حداقل ذخیره گازوئیل در سالهای گذشته ۲ میلیارد و ۹۰۰ میلیون لیتر بوده است. این کمبود ذخایر باعث شد که نیمی از گازوئیل دریافتی به نیروگاهها اختصاص یابد و تنها ۵۰۰ میلیون لیتر گازوئیل باقی بماند که توانست کشور را از روزهای سخت زمستان عبور دهد.
طبق روال سالهای گذشته، ذخایر گازوئیل باید برای جبران حداقل ۲۰ روز قطعی گاز نیروگاهها کفایت میکرد، اما این کمبود منابع، فشار زیادی به سیستم گازرسانی کشور وارد کرد. صیدالی افزود که علیرغم این مشکلات، با تلاشهای شرکت ملی گاز، روزهای سخت زمستانی سپری شد و با توجه به پیشبینی وضعیت آب و هوا، نگرانی جدی برای ۹ روز باقیمانده از زمستان وجود ندارد.
در ادامه، صیدالی به مسئله ناترازی انرژی در کشور اشاره کرد و گفت که تولید روزانه گاز کشور به ۸۵۰ میلیون متر مکعب رسیده است، اما به دلیل عدم مدیریت صحیح و مشکلات موجود، کشور با چالشهایی در تأمین انرژی روبهرو است. وی همچنین تاکید کرد که ۷۰ درصد سبد انرژی کشور به گاز اختصاص دارد و به همین دلیل ضروری است که در کنار گاز، به منابع دیگر انرژی و انرژیهای تجدیدپذیر توجه بیشتری شود.
مدیر هماهنگی امور گازرسانی از قطعی گاز صنایع و ادارات انتقاد کرد و گفت که اگر این واحدها از سالهای قبل به فکر استفاده از انرژی خورشیدی میافتادند، وضعیت کنونی به مراتب بهتر و هزینهها کاهش مییافت. او همچنین اعلام کرد که دولت و شرکت ملی گاز، پایداری گاز در بخش خانگی را خط قرمز خود میدانند و برای این امر تمام تلاش خود را خواهند کرد.
در همین راستا، مدیر فناوری اطلاعات شرکت ملی گاز ایران از پروژههای توسعهای برای هوشمندسازی شبکه گازرسانی و استفاده بهینه از منابع انرژی خبر داد و گفت که در استان مرکزی، پروژههای موفقی در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر آغاز شده است. کمالآبادی، مدیرعامل شرکت گاز استان مرکزی نیز از پروژههای جدید این استان در زمینه تأمین انرژی خورشیدی خبر داد و اعلام کرد که ۹۹.۸ درصد از خانوارهای استان مرکزی تحت پوشش شبکه گازرسانی قرار دارند.
حاشیه آخر هم نتیجه افشای اطلاعات نفتکش های ایران چه بود، افشای اطلاعات نفتکشهای ایران در دوران دولت سیزدهم، یکی از اتفاقات قابل توجه و پر بحث در عرصه سیاست خارجی و اقتصادی کشور بود. این اطلاعات به طور کامل توسط جریانهای ضدایرانی در آمریکا منتشر شد، که به نظر میرسد این اقدام بهطور غیررسمی از سوی افرادی در داخل دولت سیزدهم صورت گرفته باشد. هرچند این موضوع هنوز بهطور قطعی تایید نشده، اما برخی شواهد و گمانهزنیها نشان میدهند که این اطلاعات از طریق منابع داخل کشور به دست آمریکا رسیده است.
این افشاگری موجب شد که نفتکشهای ایرانی که در فهرست اطلاعات لو رفته قرار داشتند، بهطور مداوم از سوی آمریکا تحریم شوند. تحریمهای مداوم این نفتکشها به معنای اوراق شدن یا از سرویس خارج شدن آنها است. این موضوع علاوه بر ایجاد ضررهای سنگین برای ایران، هزینههای همکاری با شرکتهای کشتیرانی که با ایران کار میکنند را به شدت افزایش میدهد و عملاً فعالیتهای تجاری و اقتصادی ایران را دشوارتر میکند.
این اقدام دقیقاً همزمان با فشارهای اقتصادی و سیاسی شدیدی است که آمریکا بر ایران وارد میکند. این تحریمها بیشتر بر صنعت نفت ایران تاثیر گذاشته و در واقع یک استراتژی کلان برای تضعیف اقتصاد ایران و افزایش فشار بر دولت است. به علاوه، در این دوران، رسانهها و برخی نمایندگان مجلس که به طیفهای خاصی از جناحهای سیاسی در ایران وابسته هستند، با دستمایه قرار دادن این مشکلات، بهدنبال افزایش فشار رسانهای به دولت سیزدهم و به چالش کشیدن آن هستند.
در واقع، این شرایط به نوعی تبدیل به یک بحران رسانهای و اقتصادی شده است. برخی از منتقدان، با استفاده از این بحرانها، میخواهند دولت را ناکارآمد نشان دهند و به اعتبار آن آسیب بزنند. این روند مشابه به فعالیتهای قبلی دولتهای گذشته است که گاهی در مواجهه با بحرانها، به جای حل مشکلات، به جنجالهای رسانهای و داخلی دامن میزدند.
در مجموع، آنچه که از این افشاگریها و اقدامات ناشی از آن برمیآید، تمرکز بر فروش نفت ایران بهعنوان یکی از منابع اصلی درآمد کشور است. آمریکا و جریانهای ضدایرانی بهدنبال اعمال فشار بیشتر بر دولت ایران هستند تا از این طریق اقتصاد کشور را هدف قرار دهند و در نهایت از آن برای پیشبرد اهداف خود استفاده کنند./میز نفت
"لازم به ذکر است درج اخبار حواشی هفتگی حوزه نفت و انرژی در این بخش به منزله تایید آنها نیست و سایت تحلیلی خبری نفتیها صرفا گردآورنده اخبار در این بخش خبری میباشد."