نیروگاه‌های کشور در بحران کامل هستند و علت این بحران نه کمبود سوخت، بلکه قیمت‌گذاری فاجعه‌بار و مدیریت ضعیف است؛ سوختی که به این واحدها تحویل داده می‌شود تنها یک بیستم قیمت سوخت صادراتی است!

نفتی ها /در حال حاضر نیروگاه‌های کشور در بحران کامل هستند و علت این بحران نه کمبود سوخت، بلکه قیمت‌گذاری فاجعه‌بار و مدیریت ضعیف است؛ سوختی که به این واحدها تحویل داده می‌شود تنها یک بیستم قیمت سوخت صادراتی است!

حالا سوال اینجاست که چرا در شرایطی که کشور با بحران اقتصادی و کمبود منابع مالی مواجه است، منابع عظیم سوختی این‌چنین هدر می‌رود؟  و در حالی که بیش از ۹۵ درصد برق کشور از طریق سوزاندن سوخت‌های فسیلی در نیروگاه‌های حرارتی تولید می‌شود، بازده این نیروگاه‌ها به طرز حیرت‌انگیزی پایین است و هیچ برنامه‌ای برای افزایش بهره‌وری در این واحدها وجود ندارد.
اسماعیل شهرکی، کارشناس انرژی، در اظهارنظرهای اخیر خود تأکید کرده است که حتی با افزایش ۱ درصد در بازده نیروگاه‌ها، کشور می‌تواند سالانه ۲ میلیارد مترمکعب گاز یا معادل ۲ میلیارد لیتر سوخت مایع صرفه‌جویی کند. اما چرا نیروگاه‌ها همچنان با بازده پایین کار می‌کنند؟ چرا مسئولان هیچ‌گونه اقدامی برای بهینه‌سازی مصرف سوخت نمی‌کنند؟
پاسخ روشن است: قیمت سوخت تحویلی به نیروگاه‌ها آن قدر ارزان است که هیچ انگیزه‌ای برای کاهش هدررفت و افزایش بهره‌وری وجود ندارد؛ ارگان‌ها با تمام توان سوخت تولید می‌کند، اما نیروگاه‌ها به راحتی این سوخت را هدر می‌دهند و مسئولان فقط نظاره‌گر این وضعیت هستند،در حالی که بازده نیروگاه‌ها در سطح جهانی در حال افزایش است، کشور ما حتی به کوچک‌ترین پیشرفت‌ها در این زمینه نرسیده است. این یعنی یک بحران مدیریتی که در نهایت گریبان کل صنعت و اقتصاد کشور را خواهد گرفت.
بی‌تفاوتی مسئولان نسبت به بحران انرژی و هدررفت منابع، آینده انرژی کشور را در خطر جدی قرار داده است؛ اگر این روند ادامه یابد، نه‌تنها صنایع کشور با بحران مواجه خواهند شد، بلکه کل اقتصاد کشور از دست خواهد رفت. وبه نظر می‌رسد که وقت آن رسیده که به این بحران پایان داده شود و مسئولان با یک برنامه قوی و مؤثر وارد عمل شوند چرا که ادامه این وضعیت هیچ توجیهی ندارد و فقط به ضرر مردم و اقتصاد تمام خواهد شد.