نفت / شناسه خبر: 40962 / تاریخ انتشار : 1400/4/26 14:52
|

حاشیه‌های نفت و انرژی/ از توهم نفت‌خزر تا ماجرای نامه اخیر ظریف

حوزه نفت و انرژی همواره سرشار از حواشی و اتفاقات غیرمترقبه و داستان‌های مختلف است، که در این بخش به این حواشی خواهیم پرداخت.

نقتی ها /نخستین حاشیه این هفته پایگاه خبری تحلیلی "نفتی‌ها" را با جزئیات بررسی شکایات نمایندگان مجلس از وزارت نفت آغاز می‌کنیم.

در هفته‌ای که گذشت، سخنگوی کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: در این میان باید اذعان کرد با توجه به تعداد زیاد پرونده‌ها، مقرر شد کمیته ویژه‌ای با حضور نماینده تام الاختیار وزارت نفت، سازمان بازرسی و دیوان محاسبات در کمیسیون اصل نود مجلس تشکیل و پرونده‌ها به صورت دقیق بررسی شود تا تخلفات و مطالب مطرح شده تعیین تکلیف شود.

خضریان با اشاره به اینکه گزارشاتی به کمیسیون اصل نود در خصوص نحوه اجرای پروژه یادشده و عملکرد وزارت نفت پیرامون شتابزدگی در این راستا واصل شده است، ادامه داد: مسائلی مانند مشکلات تلمبه خانه‌ها، برق رسانی، احداث مخازن بخش دریایی و غیره از جمله مسائلی بود که مطرح شد علاوه بر این  سازوکار تامین مالی طرح‌های نگهداشت و افزایش تولید چاه‌های نفتی و همچنین تخلف وزارت نفت در حوزه عدم نظارت در سهیم ساختن مردم استان‌های مسیر خط لوله اتیلن غرب در سهام شرکت‌های پتروشیمی مستقر در مسیر، تحت انحصار قرار گرفتن خط لوله اتیلن غرب توسط هلدینگ پتروشیمی باختر، توسعه میادین مشترک آزادگان جنوبی، یادآوران و یاران شمالی و جنوبی از دیگر موضوعات مطرح شده در این جلسه بود.
وی با بیان اینکه اقدام به پیش بینی پایه‌های تشویقی فراقانونی مادام العمر برای برخی از نیروهای انسانی در وزارت نفت از دیگر مسائل مطرح شده در حضور وزیر نفت بود، افزود: در این اقدام سازمان بازرسی و دیوان عدالت اداری به مسئله پرداختند و از آن جلوگیری کردند اما باید مشخص شود چرا این مهم رخ داده است.
نماینده مردم در مجلس افزود: همچنین سرمایه گذاری میلیاردی سوآپ نفت خام، حیف و میل دارایی‌ها و اموال صندوق بازنشستگی نفت، طرح واگذاری برنامه‌های توسعه ۲۹ میدان-مخزن شرکت‌های ملی مناطق نفت خیز جنوب، فلات قاره و نفت مرکزی در قالب ۳۴ بسته سرمایه گذاری، آدرس غلط دادن در خصوص بومی سازی دانش فنی لوله های بدون درز CRA و حیف و میل دارایی ها و اموال شرکت های پالایشی و تخفیف های نجومی نیز در این جلسه مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

 

حاشیه دوم هم جنجال بر سر وجود ذخایر گازی عظیم در حوضه خزر پرداخته است.

در هفته‌های گذشته مدیران ارشد شرکت نفت خزر ضمن اعلام تصویب دو طرح «لرزه‌نگاری دوبعدی ناحیه انتقالی دریا – خشکی شرق دریای خزر» و «راهبری و نگهداشت سکوی نیمه‌شناور امیرکبیر»، از بررسی دو پروژه دیگر با عنوان «حفاری و اکتشاف ساختار عظیم چالوس» و «حفاری اکتشافی آب‌های کم‌عمق دریایی در ساختار رودسر» در هیئت‌مدیره شرکت ملی نفت ایران سخن گفته‌اند که پیش‌بینی می‌شود زنگ تحول، تکاپو و اشتغالزایی را در حوزه دریای کاسپین به صدا درآورد اما....

نکته اینجاست به اذعان بسیاری از کارشناسان تفاوت معنایی زیادی بین «برآورد» با «تخمین» در لغت‌نامه فعالیت‌های اکتشافی درباره میزان و حجم ذخایر وجو دارد
همانطور که بهمن سلیمانی مشاور رئیس پژوهشگاه صنعت نفت نیز اعلام اعداد و ارقام حجم مخزن و مقایسه این ساختار حفاری و کشف‌نشده با بزرگ‌ترین میدان گازی دنیا (پارس جنوبی) را که تا کنون بیش از ۵۰۰ حلقه چاه در آن حفاری شده است، یک ادعای زودهنگام کشف در دریای خزر تلقی می‌کند و معتقد است: «تا هنگامی که چاه یا چاه‌های اکتشافی در یک ساختار حفاری نشوند و وجود نفت یا گاز در آن اثبات نشود، اطلاق نام میدان به آن صحیح نیست و از اشتباهات فنی به شمار می‌رود، ضمن اینکه مقایسه برآوردهای اولیه از یک ساختار اکتشافی قبل از حفاری اکتشافی آن و عدم اثبات نفت یا گاز، با حجم اثبات‌شده بزرگ‌ترین میدان اثبات‌شده گاز جهان، کاری بس اشتباه است!»

علاوه بر این آنگونه که سیدصالح هندی اظهار می‌کند، مطابق با رسم از پیش تعیین‌شده و مصوبات هیئت‌مدیره شرکت ملی نفت ایران اعلام کشف ذخایر هیدروکربنی تنها بر عهده وزیر نفت است: «کشف توسط مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت یا هر شرکت دیگری باید به مدیریت برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت اعلام شده و این مدیریت هم با بررسی‌ها و تطابق با استانداردهای از پیش تعریف شده، موضوع را بررسی می‌کنند. بعد از تأیید مدیریت برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت و در صورت صلاحدید این کشف توسط وزیر نفت اعلام می‌شود و در کتابچه ذخایر شرکت ملی نفت و دیگر شرکت‌ها ثبت می‌شود. بنابراین می‌بایست در مورد اعلام اعداد و ارقام دقت بیشتری صورت پذیرد، چرا که بکار بردن کلمه «کشف» در این مرحله با استانداردهای بین‌المللی مطابقت ندارد و بهتر است از آن با عنوان خروجی مطالعات یا شناسایی‌ها یاد شود، چرا که این نوع مطالعات، از عدم قطعیت بالایی برخوردار هستند و کمی زود است برای اینکه بگوییم ساختار چالوس چند درصد گاز اروپا را می‌تواند تأمین کند یا چقدر ارزش اقتصادی دارد.»/ ایران پترونت

 

حاشیه بعدی اما به بررسی نکته جالبی در نامه اخیر ظریف می‌پردازد.

وزیر امور خارجه گزارشی را درباره برجام به کمیسیون امنیت ملی ارائه کرده است که دارای نکات جالبی است؛ در بخشی از این گزارش آمده است:« اگر در مورد ضرورت کار متوازن با شرق و غرب به یک اجماع ملی رسیده بودیم و از یکسو با خوش خیالی، دوستان دوران سختی را در سراب طمع سرازیر شدن شرکت‌های غربی از خود نرنجانده بودیم و از سوی دیگر از همه امکانات برجام برای ایجاد منافع اساسی اقتصادی برای همه کنشگران – به شمول شعبات خارجی شرکت‌های آمریکایی – بهره برده بودیم، هم دوستانمان سرخورده نمی‌شدند و در دوران سختی رهایمان نمی‌کردند».
گزاره‌ای که محمد جواد ظریف به ان پرداخته است دارای دو نکته مهم است؛ یکی آنکه در ساختار اقتصادی و سیاسی کشور، تصمیم گیران به امید ورود شرکت‌های غربی، شرکا و همراهان قبلی را فراموش کردند و دیگری آنکه اگر از فرصت برجام برای سرمایه‌گذاری استفاده می‌شد، تحریم‌ها دیگر باز نمی‌گشت و یا حداقل مانعی می‌شد برای تشدید تحریم‌ها.
او به شکلی در نقش کارشناس بی‌طرف ظاهر شده است که گویا فراموش کرده شخص شخیص خودش، مسئولیت دستگاه دیپلماسی کشور را بر عهده داشته و باید روابط را بگونه‌ای تنظیم می‌کرد که دوستان روزهای تحریم، از مواضع دولت تدبیر و امید نا امید نشده و همکاری‌های خود با تهران را کاهش ندهند.
امیرکبیر دوران ما، باید زودتر از این روزها نسبت به تک‌روی‌های برخی اعضای کابینه واکنش نشان می‌داد که چگونه منافع ملی را به پای دیدگاه‌های شاذ و عجیب خود ذبح کردند. نمونه بارز این موضوع، به اتفاقات رخ داده میان وزارت نفت و چینی‌ها بر می‌گردد که وزیر نفت که از قضا، ازدوستان صمیمی آقای ظریف است، چگونه در مسیری حرکت کرد که حالا وزیر امور خارجه منتقدش است!
چینی‌ها دقیقا در اوج تحریم‌ها چندین قرارداد بزرگ نفتی با وزارت نفت امضا کردند؛ توسعه میدان آزادگان شمالی، آزادگان جنوبی، یادآوران، طرح توسعه پالایشگاه آبادان و ... از جمله پروژه‌های بزرگی بود که در دولت گذشته امضا شد و چینی‌ها به توسعه آن پرداختند. وقتی زنگنه در سال ۹۲ به وزارت نفت رسید، پیش از آنکه برجامی حاصل شود تصمیم گرفت چینی‌ها را از پروژه توسعه آزادگان جنوبی خلع ید کند ولی از آنجا که شرکت های نفتی این کشور در سایر پروژه‌ها به خوبی فعالیت داشتند، موفق نشد سایر پروژه‌ها را از آن‌ها بگیرد.
همزمان با برجام، چینی‌ها دو میدان آزادگان شمالی و یادآوران را طبق قرارداد به توسعه رساندند و قرار بود طبق قرارداد اولیه، فاز دوم توسعه این میادین هم به شرکتهای CNPC و ساینوپک واگذار شود. غلامرضا منوچهری معاون وقت شرکت ملی نفت برای تعیین تکلیف فاز دوم این میادین، پس از سفر به پکن گفت فاز دوم به همین شرکت‌ها وگذار خواهد شد اما سه ماه بعد، همه چیز عوض شد.
وزارت نفت و البته زنگنه، به این امید که شرکت‌های غربی با چشمک او به ایران می‌آیند، با حمله روشن و صریح به شرکت‌های چینی، کیفیت کار آن‌ها را زیر سوال برده و حملات سازمان یافته‌ای را علیه پکن انجام داد. او و مدیرانش از برگزاری مناقصه برای فاز دوم این میادین گفتند و از چینی‌ها خواستند اگر برای سرمایه گذاری در ایران علاقه مند هستند، در مناقصه شرکت کنند.
برای جذاب‌سازی هم از شرکت‌های توتال، شل، بی پی، اِنی و ... نام بردند که با ورودشان به ایران، همه چیز گلستان می‌شود اما این شرکت‌های غربی، یک به یک از حضور در ایران سر باز زدند تا این میادین به حال خود رها شوند. وزارت نفت سرخورده از این وضعیت، دوباره به سمت چینی‌ها رفت ولی پکن اعلام کرد هیچ علاقه‌ای به تداوم حضور در ایران ندارد و اصلا حاضر نیست با دولت تدبیر و امید کار کند.
از دو سال پیش که چنین فضایی بر همکاری نفتی ایران و چین حاکم شده، وزارت نفت به هر دربی می‌زند تا شرکت‌های چینی را برای ادامه قراردادهای گذشته خود ترغیب کند اما چینی‌ها موضعشان مثل گذشته نیست؛ دلیلش هم به برخوردهای عجیب و زننده وزیر نفت با این شرکت‌های این کشور بر می‌گردد که مملو است از خودبزرگ بینی و نگاه‌های تک بعدی.
آقای ظریف، مسئولیت بروز چنین پدیده ای شما و دوستانتن هستید که این روزها، برای توجیه شکست برجام و ناکارامدی آن، چیزی را طلب می‌کنید که خودتان مسئولش هستید! سرابی که به آن اشاره دارید، همان ذوق زدگی وزیر نفتی است که خود را فدایی شما می داند./میز نفت

 

حاشیه آخر هم به ماجرای تعلل وزارت نفت و سردرگمی بورسی ها می‌پردازد.

درحالی که حدود هشت روز تا فرصت شرکت ها برای برگزاری مجمع عمومی عادی سالیانه باقی مانده، وزیر نفت هنوز اطلاعات مربوط به خوراک و فرآورده ها را به شرکت های پالایشی را اعلام نکرده است.

به گزارش ایسنا، طبق مفاد اساسنامه شرکت‌های پالایشی، مجمع عمومی عادی باید حداقل هرسال یک‌بار، حداکثر ظرف مدت ۴ ماه از تاریخ پایان سال مالی تشکیل شود (پایان تیرماه). همچنین ضروری است آگهی دعوت به مجمع عمومی و صورت‌های مالی حسابرسی شده حداقل ۱۰ روز قبل از برگزاری مجمع عمومی عادی منتشر شود. با این اوصاف و درحالی که هشت روز تا پایان فرصت مذکور باقی مانده، وزارت نفت هنوز اطلاعات مربوط به خوراک و فرشورده ها را به شرکت های پالایشی اعلام نکرده است.

این درحالی است که به گفته ناصر عاشوری، دبیرکل انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش نفت برای تنظیم درست صورت های مالی باید قیمت خوراک پالایشگاه ها از سوی وزارت نفت اعلام شود. در نظر داشته باشید که وزیر نفت باید دستور دهد تا قیمت نفت استخراج و ابلاغ شود.
وی در گفت و گویی که با پایگاه اطلاع رسانی بازار سرمایه داشته است اعلام کرده است که: تاکنون هیچ دلیل مشخصی برای عدم اعلام نرخ خوراک پالایشی ها اعلام نشده است. شاید دلیل این اتفاق تغییر ملاک قیمت گذاری ها باشد که در قانون پیش بینی شده است تا اعلام نرخ براساس قیمت فوب خلیج فارس باشد. این احتمال وجود دارد که استخراج قیمت فوب خلیج فارس مشکل زا بوده است و هنوز نتوانسته قیمتی را تعیین کند؛ بنابراین این امر باعث شده است تا چهار ماه از مهلت قانونی اعلام نرخ بگذرد.

 

لازم به ذکر است درج اخبار حواشی هفتگی حوزه نفت و انرژی در این بخش به منزله تایید آنها نیست و سایت تحلیلی خبری نفتی‌ها صرفا گردآورنده اخبار در این بخش خبری می‌باشد.

لینک کوتاه

http://naftiha.ir/40962

کلیدواژه

نفت‌خزر

حاشیه‌های نفت و انرژی

نفتی‌ها

اخبار مرتبط

ارسال نظرات

captcha
آخبرین اخبار
پربیننده ترین ها