نفتی ها /۶ سال از اولین روزهایی که خبر از احداث یک پتروشیمی در کرمان به گوش رسید، گذشت و همچنان این طرح ناممکن تنها با یک جای تابلو در یک زمین خاکی پابرجاست. هرچندکه مسوولان این استان همچنان تلاش دارند موانع پیشروی این طرح را از میان بردارند و اخیرا نیز استاندار کرمان وعده پیگیری و به نتیجه رسیدن آن را داده اما یک چیز دراین میان کاملا مشهود است و آن عدم هماهنگی وزارت نفت و محیط زیست است. اتفاقی که در اکثر مناطق ناممکن جهت احداث پتروشیمی منجر به یک خواست منطقه‌ای و مردمی شده تا جاییکه امروز برهم زدن بازی احداث پتروشیمی در بسیاری از شهرها و استان‌های ناممکن می‌رود تا بدل به یک بحران اجتماعی و درنهایت سیاسی گردد.
اما باید تمام این مشکلات را در نبود انسجام میان مسوولان جستجو کرد. مسوولانی که در هر دولت به نوعی تیشه بر ریشه صنعت پتروشیمی و مهمتر از آن باور مردم زده اند. در زمان احمدی نژاد مشکل در سفرهای استانی و وعده های جذاب احداث پتروشیمی‌ها بود و امروز در دولت روحانی باید این مشکل را در عدم هماهنگی میان سازمان محیط زیست و وزارت نفت جستجو کرد. زمانیکه رئیس سازمان محیط زیست از ارائه مجوز جهت احداث پتروشیمی تنها در مجاورت دریا سخن می‌گوید و ازسویی دیگر وزارت نفت مجوز خوراک این پتروشیمی‌های بی پول و بی آب را صادر می‌کند.
نکته قابل تامل تر تمدید هر ساله این مجوز از سوی وزارت نفت است که این امکان را همچنان برقرارمی‌سازد که استان‌هایی چون کرمان پتروشیمی دار شوند. درحالیکه تامین آب این پتروشیمی در اولین قدم بحرانی جدی محسوب می‌شود. اززمانکیه قراربود آب این پتروشیمی از چاه های زیرزمینی تامین گردد تا زمان تصفیه فاضلاب تا طرح های رویایی تامین آب از دریاهای نزدیک تا کنون مشکل آب و بلاتکلیفی دراین بخش پابرجاست. هرچند که مسوولان این استان همچنان به دنبال سرمایه گذار برای احداث این مجتمع هستند. ازسویی دیگر سازمان محیط زیست بنابر قانون نوشته شده اجازه احداث نمی‌دهد اما دراین بین این مجتمع احداث نشده همچنان مسوولانی دارد که به طور جدی به دنبال احداث آن هستند و درعین حال وزارت نفت نیز وعده تامین خوراک را داده و مجوز این امر سالیانه تمدید می‌شود.
اگرچه تصمیم در خصوص احداث پتروشیمی در کرمان ازسوی مسوولان این استان در افزایش نگران کننده بیکاری دراین استان نشات می‌گیرد اما دراین بین یک سوال ایجاد می‌شود که استانی که پر از نعمات گردشگری است و می‌تواند با سرمایه گذاری جدی دراین بخش به یکی از قطبهای جذب توریست در کشور بدل شود چگونه بیشترین توان خود را برروی احداث یک پتروشیمی ناممکن گذاشته اند؟ شاید باید دلیل این امر را در نگاه مسوولان استانی جستجو کرد که راحت ترین راه ممکن را در احداث یک مجتمعی جستجو می‌کنند که به یکباره بیش از ۵ هزار نفر را می‌تواند مشغول بکار کند. اما دراین بین به دلیل نبود نگاه اقتصادی در مدیران استانی توجه به فرصت‌های استان تحت مدیریتشان به حاشیه رفته تا جاییکه این روزها هر استان برای جلب نظر مردمی و اشتغال‌زایی به دنبال احداث پتروشیمی است. حال باید دراین میان به دنبال ساختن فرهنگی بود که احداث پتروشیمی‌هایی چون فجر و بافت را به حاشیه براند و مسوولان این استانها را از طریق نگاه اقتصادی تا سیاسی گزینش کند. تا شاید بتوان شاهد رونق اقتصادی دراین استانها بود و از سویی ناهنجاری‌های احتمالی ناشی از ایجاد توقع مردمی دراین مناطق در جهت احداث مجتمع پتروشیمی را کاهش داد. اما دراین بین نباید فراموش کرد که شاید گره اصلی این اتفاق‌های تلخ در عدم هماهنگی است که وزارت نفت با دیگر مجموعه های صادرکننده مجوز دارد. چراکه می‌بایست مجوز یک پتروشیمی به طور واحد و نه جداگانه و با لحاظ تمام گزینه های ممکن صادر گردد. چراکه ادامه روند صدور مجوز به صورت تفکیک شده در هر سازمان و وزارتخانه ای می‌تواند منجر به حوادث ناگواری در بلند مدت گردد که قطعا دود آن در چشم همگان خواهد رفت!
پست الکترونیکی نفتی‌ها به نشانی naftiha.ir@gmail.com برای دریافت نقطه نظرات، پیشنهادها، انتقادها و شکایات شما به عنوان پل ارتباطی این پایگاه خبری – تحلیلی با شما مخاطبان عزیز، در دسترس قرار دارد که شما مخاطبین عزیز نفتی ها می‌توانید از این طریق با ما در ارتباط باشید.
| لینک مطلب: | http://naftiha.ir/News/39868.html |