printlogo


رونمائی از تلاش جدی برخی از پیمانکاران ۲۸ مخزن/ تغییرات عمده با زیان ۹۵۰۰ میلیاردی کلید می‌خورد؟
رونمائی از تلاش جدی برخی از پیمانکاران ۲۸ مخزن/ تغییرات عمده با زیان ۹۵۰۰ میلیاردی کلید می‌خورد؟
کد خبر: 39413 تاریخ: 1399/8/10 08:00
دراین میان به اذعان کارشناسان، در راس این پیمانکاران، شرکت اویک در تلاش برای تغییرات عمده در نوع قراردادی است که مدیرعامل آن روزی خود به عنوان طراح آن شناخته شده است.

نفتی ها /خبرمی‌رسد برخی از پیمانکاران پروژه های موسوم به ۲۸ مخزن در تلاش برای تغییرات عمده در قراردادهای مذکور هستند. دراین میان به اذعان کارشناسان، در راس این پیمانکاران، شرکت اویک در تلاش برای تغییرات عمده در نوع قراردادی است که مدیرعامل آن روزی خود به عنوان طراح آن شناخته شده است.
بنابر اخبار رسیده، . مدیرعامل اویک در گذشته که خود طراح اصلی چارچوب این نوع قراردادها بوده است، هم اکنون به عنوان پیمانکار و در مقام اجرا با مشکلات عدیده ای قراردادی به نفع پیمانکار مواجه شده و با استفاده از رابطه نزدیک خود با بیژن زنگنه در صدد برآمده تا هیات مدیره های شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب و شرکت ملی نفت مجاب کند تا برخی مفاد و شرایط قراردادی را که در زمان برگزاری مناقصات برای همه پیمانکارن و شرکت کنندگان به طور مساوی لحاظ شده بود چون  تبدیل مبلغ ریالی قرارداد به مبلغ ارزی(نرخ ارز در زمان انعقاد قرارداد محاسبه شود) ، تبدیل نحوه پرداخت‌ها از مایل ستونی به پیشرفت فیزیکی، حدف ۲۰ درصد بخش تامین مالی تعهد شده توسط پیمانکاران، اعمال تعدیل به تمامی فهرست بهای قرارداد، را تغییر عمده دهد. این امر بدان معناست در صورت تحقق آن و براساس برآورد محاسبات کارشناسی، هزینه تمام شده ناشی از اجرای شش بسته نخست مذکور، بالغ بر ۹۵۰۰ میلیارد تومان افزایش خواهد داشت که این مبلغ به دولت(شرکت ملی نفت ایران) در شرایط کنونی تحمیل خواهد شد.
این درحالی است که در سال ششم دولت پس از اینکه تنها مدل قراردادی وزیرنفت در سبد توسعه بالادستی (موسوم به IPC ) که توسط همفکران نزدیک او، طراحی شده بود، با پیمانکاران خارجی به نتایج مطلوبی نرسید در نهایت وزارت نفت  به منظور جبران عقب ماندگی‌ها در حوزه توسعه و به شکل شتاب زده درصدد برآمد تا در راستای استفاده از توان پیمانکاران داخلی و حمایت از ساخت داخل، نوع جدیدی از قراردادها که برگرفته از چارچوب قبلی قراردادهای EPC/EPD بوده را تدوین کند که این امر توسط معاون وقت مهندسی و توسعه شرکت ملی نفت ایران و به استناد اظهارات کارشناسان، بدون پشتوانه مطالعات دقیق صورت پذیرفت.
براساس این گزارش، هدف اصلی از تدوین قرارداد مذکور، نگهداشت و افزایش تولید ۲۸ مخزن تا سقف ۳۴۰ هزار بشکه در روز و با ارزشی بالغ بر ۴.۶ میلیارد دلار اعلام گردید. که در مرحله نخست، ۶ بسته قراردادی در ابتدای سال سال ۱۳۹۸ واگذار و اجرائی گردید و قرارشد بسته‌های دیگر نیز نهایتا تا سال ۱۳۹۹ واگذار و وارد عملیات اجرائی شوند. با اینحال در گام نخست و درسال ۱۳۹۸ شش بسته قراردادی با ارزش تقریبی بالغ ۴۴۰۰ میلیارد تومان با هدف افزایش تولید در حدود ۴۰ هزار بشکه در روز وارد فاز اجرایی شدند. این درحالی است که سهم اصلی در این واگذاری‌ها با ارزشی بالغ بر ۳۲۰۰ میلیارد تومان برای شرکت مهندسی و صنایع نفت (اویک) جهت توسعه میادین منصوری و رامشیر است.
برهمین اساس در حال حاضر خبر می‌رسد که پیمانکاران ۶ بسته مذکور از ۲۸ مخزن، در تلاش برای تغییرات عمده در قراردادها به نفع پیمانکاران هستند. اما دراین بین باید دید در ماه های اخر دولت این پیمانکاران و بالاخص برخی از آنان به جهت نزدیکی به وزیرنفت تا چه اندازه می‌توانند ورق را به نفع خود برگردانند. اما نباید فراموش کرد که این تغییر ورق می‌تواند شرکت ملی نفت را با زیان جدی مواجه کند!

پست الکترونیکی نفتی‌ها به نشانی naftiha.ir@gmail.com برای دریافت نقطه نظرات، پیشنهادها، انتقادها و شکایات شما به عنوان پل ارتباطی این پایگاه خبری – تحلیلی با شما مخاطبان عزیز، در دسترس قرار دارد که شما مخاطبین عزیز نفتی ها می‌توانید از این طریق با ما در ارتباط باشید.

لینک مطلب: http://naftiha.ir/News/39413.html