همین که وزارت نفت تصمیم دارد برای تعیین تکلیف میادین آزادگان آن را تقسیم و قراردادهایی از جنس IPC را امضا کند، آن هم میدانی که به لقمه آماده معروف است جای بررسی بیشتری دارد.

نفتی ها /چند روزی است که از انتشار خبر نهایی شدن تصمیم تقسیم بندی میدان نفتی ازآزادگان می‌گذرد، خبری که منتشر شد و صدها سوال و ابهام با خود به همراه داشت،  از یک سو شفاف‌سازی این تقسیم‌بندی و روشن‌کردن ماهیت پیمانکاران نکته مثبت این تصمیم است و از سویی دیگر نحوه و دلیل انتخاب آنها جای بحث بسیاری خواهد داشت.
خصوصاً این که میدان آزادگان جنوبی در مقایسه با سایر میادین غرب کارون از جذابیت‌های زیادی برای شرکت‌های نفتی برخوردار است، به‌ویژه اگر آن را با مدل قراردادی IPC توسعه دهند.
با وجود اینکه وزارت نفت توسعه این میادین را به شرکت‌های خارجی گره زده بود و مدام از لزوم افزایش بازیافت این میادین تنها با حضور خارجی‌ها می‌گفت، اما قصد دارد در روزهای پایانی، قراردادهایی را برای چند شرکت‌ داخلی آماده و امضا کند و در واقع پیمانکاران نفتی با چند تغییر ظاهری تبدیل به شرکت‌های اکتشاف و تولید (E&P) شدند تا شریک ایرانی خارجی‌ها شوند و این شرکت‌ها مجمعی را با همین عنوان تشکیل دادند تا امور هماهنگی را میان خود انجام دهند. قرار است میادین آزادگان شمالی و آزادگان جنوبی به سه میدان آزادگان شمالی، آزادگان مرکزی و آزاد جنوبی تقسیم شود و هر‌یک از این شرکت‌ها صاحب یکی از این میدان‌ها خواهند شد.
نکت هاما اینجاست که بسیاری از کارشناسان از روند این پروژه ها ابراز نگرانی کرده‌اند، کارشناسان معتقدند به‌خودی‌خود تقسیم میدان آزادگان به سه بخش، مذموم نیست و اگر شرکت‌هایی که به‌صورت مشارکتی وارد توسعه میدان شده باشند، توانمندی لازم را داشته باشند، مشکلی ندارد اما مشکل آنجا ایجاد می‌شود که تقسیم غنائمی در کار باشد.
علاوه بر این نکته بعدی به جنس زمین میدان بازمی‌گردد، زمین‌شناسان می‌گویند از نظر زمین‌شناسی، میدان آزادگان خواصی دارد که در بخش‌های مختلف آن، متفاوت است. آنها معتقدند که از نظر فنی می‌توان آزادگان را به چند بخش متفاوت چسبیده به هم دانست. این مورد البته مورد اختلاف است و مهندسی مخزن معتقد است که دلیل محکمی برای تکه‌کردن میدان آزادگان وجود ندارد مگر این که با نظرات کارشناسی روند پیش گرفته شود .
با‌این‌حال باید پذیرفت که میدان‌هایی که پیمانکار دارند، از میدان‌هایی که در اختیار وزارت نفت قرار دارند، وضعیت بهتری دارند. برای نمونه بخش شمالی میدان یاران که در اختیار یک شرکت ایرانی قرار دارد، در توسعه بهتر از بخش جنوبی عمل کرده که در اختیار وزارت نفت بوده است و اگر بخش فنی کار و تقسیم‌بندی میدان با روند کارشناسی انجام گرفته و جامع و مانع باشد، تقسیم این میدان بین گروه‌های مختلف مانعی ندارد.
حال باید امیدوار باشیم حالا که بحث انحصار یک شرکت هر چند خصوصی بر روی یک سرمایه ملی مطرح شده کاش از پیشرفت و توسعه غافل نشوند و به سرنوشت شرکتهای چون ایران خودرو یا سایپا دچار نشوند.  

اما باید گفت،به نظر می‌رسد  همین که وزارت نفت تصمیم دارد برای تعیین تکلیف میادین آزادگان دو میدان را به سه میدان تقسیم کند و بسرعت قراردادهایی از جنس IPC را امضا کند، آن هم میدانی  که وزارت نفت و مسئولان این وزارتخانه طی سال‌های گذشته از برنامه‌های جذابی برای آن می‌گفتند و از آن به‌عنوان لقمه آماده یاد می‌شد؛ باید زیر ذره‌بین نهادهای نظارتی قرار داده شود تا منافع کشور، دچار خطای بزرگی نشوند.

پست الکترونیکی نفتی‌ها به نشانی naftiha.ir@gmail.com برای دریافت نقطه نظرات، پیشنهادها، انتقادها و شکایات شما به عنوان پل ارتباطی این پایگاه خبری – تحلیلی با شما مخاطبان عزیز، در دسترس قرار دارد که شما مخاطبین عزیز نفتی ها می‌توانید از این طریق با ما در ارتباط باشید.