نفتی ها /این روزها شرکت ملی نفت ایران با سرعت بسیاری در حال برونسپاری بهره برداری نفت خام به بخش خصوصی است درحالیکه به اذعان بسیاری از کارشناسان، این امر یک زنگ خطر جدی برای صنعت نفت ایران تلقی میگردد. چراکه دراینصورت عنان بهرهبرداری از نفت خام در دست بخش خصوصی قرار خواهد گرفت درحالیکه بهرهبرداری جز صنایع بالادستی محسوب میشود و جنبه حاکمیتی دارد. این اتفاق در نهایت پاشنه آشیل اقتصاد کشور را در دستان بخش خصوصی قرار خواهد داد که متاسفانه به جهت عدم تعاملات شفاف مالی و نبود پشتوانه تخصصی کامل در بخش خصوصی این امر میتواند در میان مدت اقتصاد ایران را متزلزل و آسیب پذیرتر از امروز کند. اتفاقی که در غفلت نهادهای نظارتی و عدم توجه لازم در اجرای آن میتواند به فاجعه ای بزرگ بدل گردد.
براساس این گزارش، “بازسازی و نوسازی تاسیسات در مناطق نفتخیز جنوب” طرحی با اسمی بسیار زیبا که نوید نوسازی تاسیسات فرسوده را به همراه داشته به اذعان برخی از کارشناسان در پشت پرده آسیبهای جدی را برای صنعت نفت بدنبال خواهد داشت.
برهمین اساس در سال ۱۳۹۸ طرحی تحت عنوان بازسازی و نوسازی تاسیسات مناطق نفتخیز جنوب ابلاغ گردید که اگر بدرستی اجرا گردد سبب افزایش بازدهی تاسیسات فرسوده و نوسازی بخشی از تاسیسات میگردد که دارای قدمت طولانی هستند.
مسعود کرباسیان اما در روزهای پایانی سال ۹۸ با ابلاغ نامهای به تمامی شرکتهای زیرمجموعه شرکت ملی نفت ایران اعلام کرد که از این به بعد توسعه و نوسازی واحدهای بهرهبرداری و نمکزدایی در خشکی از طریق قالب قراردادی B.O.O (ساخت، مالکیت و بهرهبرداری) و از طریق خرید خدمت امکانپذیر خواهد بود.
به زبانی ساده تر یعنی بخش خصوصی اقدام به ساخت و نصب تجهیز یا تاسیسات نموده و آن را در مالکیت خود داشته و بهرهبرداری از آن نیز بر عهده بخش خصوصی میباشد. این موضوع به معنای استفاده از تجهیزات اجارهای برای امر مستمر تولید و بهرهبرداری و نمکزدایی از نفت خام است.
بنابراین اقدام کارشناسان معتقدند: تاسیسات اجارهای برای موارد موقتی بکار گرفته میشوند و یک قانون کلی در تجهیزات اجارهای وجود دارد که هزینه ۲ سال اجاره یک تجهیز اجارهای برابر با قیمت تجهیز است. استفاده از تجهیز اجارهای در دراز مدت صرفاً به نفع پیمانکاران صاحب آن تجهیز است. بنحوی که ظرف مدت یک دوره قرادادی ۱۰ ساله پیمانکار ۵ برابر هزینه تجهیز خود کسب درآمد خواهد نمود. همچنین بررسیهای انجام شده درباره نمکزداییهای سیار نشان داده است که این تجهیزات نسبت به واحد نمکزدایی ثابت هزینهای در حدود ۴ برابر را به شرکت ملی نفت ایران تحمیل خواهند کرد.
دراین بین پرسش مطرح شده این است که چرا باید تاسیسات بهرهبرداری و نمکزدایی از نفت خام که امری مستمر و جزء صنایع بالادستی محسوب میگردد و از ابتدای بهرهبرداری از نفت خام در کشور بصورت تاسیسات و کارخانههای ثابت بوده، اکنون بصورت اجارهای مورد استفاده قرار گیرد. چرا باید عنان بهرهبرداری از نفت خام در دست بخش خصوصی قرار گیرد مگر بهرهبرداری جز صنایع بالادستی محسوب نمیشود و جنبه حاکمیتی ندارد؟
چرا نوسازی و توسعه تاسیسات ثابت بهرهبرداری و نمکزدایی که سالهاست در اختیار شرکت ملی نفت ایران است باید با برونسپاری آن تاسیسات همراه باشد؟
چرا کرباسیان به ایرادات فراوان وارد بر الگوی قرارداد خرید خدمات فرآورش نفت خام با استفاده از تجهیزات فرآورشی سریع احداث کارخانهای به روش ساخت، مالکیت و بهرهبرداری که برای وی ارسال شده است توجه نمیکند؟
اینها تماما سوالاتی است که بسیاری از کارشناسان نفت مکرراً آنها را مطرح و پاسخ شفافی تا کنون از سوی مسئولان شرکت ملی نفت دراین خصوص دریافت نکرده اند. اما یک نکته بسیار حائز اهمیت است و آن ورود نهادهای نظارتی به این موضوع است. چراکه نباید فراموش کرد همچنان بیش از ۸۰ درصد اقتصاد ایران به نفت وابسته است و اتفاقاتی این چنینی میتواند اقتصاد کشور را به طور کامل فلج کند. بنابراین شاید لازم باشد نهادهای نظارتی وارد میدان شوند و با این پاسخ تحقیقات خود را شروع کنند." آقای کرباسیان چرا؟"
پست الکترونیکی نفتیها به نشانی naftiha.ir@gmail.com برای دریافت نقطه نظرات، پیشنهادها، انتقادها و شکایات شما به عنوان پل ارتباطی این پایگاه خبری – تحلیلی با شما مخاطبان عزیز، در دسترس قرار دارد که شما مخاطبین عزیز نفتی ها میتوانید از این طریق با ما در ارتباط باشید.
لینک مطلب: | http://naftiha.ir/News/39047.html |