واگذاری سهام طرح‌های ناتمامی که به بهانه مشکلات مالی و به گفته کارشناسان بسته به شرایط جغرافیایی و حرفه ای بلاتکلیفند، چیزی به جز فروش بدهی نیست.

نفتی ها /فرض کنید فردی بر اثر کشیدن چک های بی‌محل  بدهی زیادی در بازار بالا آورده و برای حل مشکل خود چک هایش را به فروش بگذارد؛ این به نظر عجیب نمی‌آید؟
در حال حاضر هفت طرح پتروشیمی که نه ساخته شده‌اند و نه قرار است ساخته شوند و سال‌ها است که بلاتکلیف مانده‌اند؛ در حال حاضر سهام‌شان در بورس مبادله می‌شود و حتی رشدهای خیره‌کننده هم دارند طرح‌هایی که به گفته کارشناسان به دلیل کمبود منابع مالی به گل نشسته اند.
اما نکته مهم بعدی در مورد اکثر این طرح های پتروشیمی ناتمام مانده این است که حتی اگر تامین مالی هم شوند، باز هم به دلایل کارشناسی زیادی از جمله موقعیت جغرافیایی اشتباهشان، با هزارو یک مشکل از  قبیل تامین آب  مورد نیاز بحث حمل و نقل و حتی دفع آلاینده ها مواجه هستند که در هر صورت بهره برداری از  آنها را به  امری محال  تبدیل می‌کند.
پیش از این در "نفتی‌ها" به مشکلات این طرح های ناتمام و علل مبهم ایجاد آنها اشاره کرده بودیم ، اما سوالی که در این میان مطرح می‌شود این است که آیا اصولا وارد کردن سهام پروژه های پر مشکل اینچنینی به بازار بورس کار صحیحی است؟
شکوهی_ عضو هیئت علمی دانشگاه صنعت نفت نیز در همین خصوص به این نکته اشاره کرده است که،  به نظر می‌رسد نه شرکت ملی صنایع پتروشیمی و نه سازمان بورس در این زمینه احساس مسئولیت نمی‌کنند. از طرفی برخی نیز به صورت سهام در سهام شرکت مادر در صدد توجیه هستند که این خود نیز عذر بدتر از گناه است و اساسا طرح‌هایی که نه ساخته شده‌اند و نه قرار است ساخته شوند(حداقل با اطلاعات موجود) از منظر عقل سلیم نباید سهام‌شان به بورس وارد شود تا چه رسد به اینکه مورد مبادله هم قرار گیرند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه صنعت نفت گفت: لذا باید سازمان بورس و اوراق بهادار و وزارت نفت در اقدامی مسئولانه هر چه سریعتر مبادله سهام شرکت‌های مذکور را ممنوع و نماد معاملاتی آنها را متوقف کند و با این توجیه که چون شرکت‌های ذیربط در بازار پایه هستند و مردم خودشان نباید سهام چنین شرکت‌هایی را بخرند به دنبال مفر نباشد چرا که مردم اولا همه کارشناس خبره نیستند و در ثانی به بازار بورس اعتماد دارند.
در واقع مسئوله مهم اینجاست؛ وقتی این طرح‌هایی که عمدتا نه ساخته شده‌اند و نه به دلایل ذکر شده قرار است ساخته شوند و به عبارتی سالیان سال است که بلاتکلیف مانده‌اند چرا باید سهامشان در بورس مبادله می‌شود و از سویی دیگر این که این سهام ها حتی رشدهای خیره‌کننده هم دارند جای سوال فراوان دارد و می‌تواند منشاء فساد و متضرر شدن سهامداران خرد  نیز باشد.
برای مثال پتروشیمی دهدشت ۱۳سال است که  کلنگ احداثش زده شده اما همچنان با یک زیم نبایر روبه‌رو هستیم .
سهام این زمین بایر (پتروشیمی) سال گذشته در بورس ۱۰۰ تومان بوده و اکنون به ۷۲۳ تومن رسیده است و هنوز مشخص نیست که در این بیابان چه اتفاقی افتاده که ارزش سهامش ۷ برابر شده!
در مجموع، قیمت سهام این شرکت‌های کاغذی که در مراحل ابتدایی احداث باقی مانده اند و خبری از بهره برداری آن‌ها نیست، به طور کذایی و حباب گونه در حال رشد است و هیچ سنخیتی بین فعالیت آن‌ها و قیمت روی تابلو مشاهده نمی‌شود. و در چنین شرایطی باید بیش از پیش مراقب سرمایه‌های مردم بود که با زحمت جمع آوری شده و به امید اندک درآمد بیشتر، به متولیان امر اعتماد کرده اند.

پست الکترونیکی "نفتی‌ها" به نشانی naftiha.ir@gmail.com برای دریافت نقطه نظرات، پیشنهادها، انتقادها و شکایات شما به عنوان پل ارتباطی این پایگاه خبری – تحلیلی با شما مخاطبان عزیز، در دسترس قرار دارد که شما مخاطبین عزیز "نفتی ها" می‌توانید از این طریق با ما در ارتباط باشید.