نفتی ها /بعد از انتشار خبر نامه عمران خان به به مقامات آمریکایی و درخواستش مبنی بر معلوم کردن تکلیف خط لوله صادرات گاز ایران به پاکستان بحث‌ها بر سر حواشی و سرانجام این خط لوله پر حاشیه در رسانه های پاکستان بالا گرفت.
ماجرای این خط لوله به ۱۷ سال پیش و مذاکره ایران با پاکستان برای صادرات گاز آغاز شد.
در آن زمان تصمیم براین بود که خط لوله‌ای با عنوان خط لوله صلح میان ایران، پاکستان، هند و در نهایت چین احداث شود،تا گاز ایران از عسلویه به آسیای شرقی برسد و این خود میتوانست عرصه جدیدی در صنعت صادارت گاز ایران ایجاد کن که متاسفانه تاکنون آنطور که باید و شاید محقق نشده .
در همان سال ۲۰۰۲ یعنی زمان مذاکرات اولیه شاید کمتر کسی فکر می‌کرد که صادرات گاز ایران به پاکستان در قالب خط لوله صلح، به سنگ بزرگی به عنوان تحریم برخورد کند و امروز که در سال ۲۰۱۹ به سر می بریم فقط سهم ایران در احداث خط لوله صادرات گاز به پاکستان باقی مانده است.
اما نکته ای که در این میان قابل تامل است نقش پر رنگ آمریکایی ها در محقق نشدن این امر است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
اولین موش‌دوانی آمریکایی‌ها در میان در اوایل سال ۸۸ بود، یعنی درست زمانی که بعد از کش وقوس‌های فراوان قرارداد صادرات گاز ایران به پاکستان میان روسای جمهور دو کشور امضا شد.
طبق این قرارداد مقرر شد ۱۱۰۰ کیلومتر از این خط لوله در ایران و ۱۰۰۰ کیلومتر در پاکستان احداث و روزانه ۶۰ میلیون مترمکعب گاز از طریق این خط لوله ۵۶ اینچی به پاکستان صادر شود.
در ادامه و با امضای این قرارداد شرکت گاز پروم روسیه نیز اعلام کرد حاضر است ایران و پاکستان را در احداث این خط لوله ۲۰۰۰ کیلومتری یاری کند تا ضمن ورود به این خط لوله مانعی از دخالت های آمریکا در منطقه شود.
اما درست بعد از این که امضای این قرارداد در صدر اخبار رسانه های خارجی قرار گرفت فشارهای آمریکا به پاکستان به منظور لغو قرارداد صادرات گاز ایران به این کشور تشدید شد؛ به طوری که در تاریخ ۱۴ سپتامبر سال ۲۰۰۹ مجله تایم در یادداشتی با عنوان "چرا پاکستان کمک نمی کند؟" مسئولان این کشور را به دلیل امضای این قرارداد مواخذه کردند.
در ادامه ماجرا بود که آمریکایی‌ها با همکاری گروهک های تروریستی منطقه، خط لوله صادرات گاز ایران به پاکستان را که هنوز در مرحله احداث بود در چندین مرحله منفجر کنند.
و در وهله دوم نیز با رایزنی‌های پی در پی خود را با ترکمنستان سعی در صادرات گاز از این کشور به افغانستان، پاکستان و هند ذاشتند تا بتوانند با خط لوله صادرات گاز ایران به پاکستان رقابت کند و حتی در زمانی که روسای جمهور این کشورها در ترکمنستان جمع شده بودند تا در مورد وادرات گاز از ترکمنستان مذاکره کنند، مسئولان آمریکایی در گفت‌وگو با رسانه های خارجی اعلام کردند "حاضرند هزینه احداث این خط لوله را تامین و وظیفه احداث خطوط لوله را برعهده بگیرند" .
این اقدمات آمریکا از یک سو و رایزنی با مسئولان پاکستانی از سوی دیگر موجب شد تا تمایل مسئولان پاکستان نسبت به واردات گاز از ایران کاهش پیدا کند به طوری که سفیر آمریکا در اسلام آباد به مقامات این کشور اعلام کرد" از آنجا که ایران شریک اقتصادی غیر قابل اعتمادی برای پاکستان است، بهتر است این کشور پروژه خط لوله انتقال گاز را ، لغو کند".این موضوع درحالی رخ می داد که ایران خط لوله صادرات گاز را تا نزدیکی مرزهای شرقی کشور کشیده بود.
اما با گذشت چندین سال از این قرار داد و روی کار آمدن دولت جدید و زنگنه ورف به صورت کامل برگشت این بار مقامات پاکستانی که گاز گران عمانی ها رامیخریدند به دنبال گاز ایران بودند و این بار این وزیر نفت بود که تمایل چندانی به این طرح نداشت به گونه ای که زنگنه در اظهاراتی اعلام می کند صادرات گاز ایران به هند و چین نیز توجیه اقتصادی ندارد!
این در حالی است که این روزها باز هم شاهد سیاستهای دوپهلوی پاکستان هستیم از یک سو عمران خان نخست وزیر پاکستان از مسئولین بخش انرژی کابینه خود خواست با ارسال نامه به اتحادیه اروپا و آمریکا موضع قطعیشان را درباره دریافت گاز از ایران مشخص کنند.
عمران خان در ادامه تاکید کرد: وجود تحریم‌ها علیه ایران مهم‌ترین مشکل پیش روی تکمیل خط لوله صلح است و اگر ما بابت تحریم‌ها نگرانی نداشته باشیم برای خرید گاز از ایران صبر نخواهیم کرد.
از سویی دیگر نیز مبین صولت رئیس شرکت ملی گاز پاکستان اعلام کرده بود به علت تحریم‌های آمریکا نمی‌توانیم از ایران گاز وارد کنیم و مقامات تهران را از این موضوع آگاه کرده‌ایم.
حال باید دید سرانجام پای این خط لوله گاز پرحاشیه به پاکستان باز خواهد شد یا خیر اما به قول کارشناسان نباید این نکته را نیز فراموش کرد که این روزها رسیدن گاز ایران به پاکستان از هر زمان دیگر مهمتر است زیرا عملا نشان دهنده شکست تحریم‌های نفتی ایران خواهد بود .
اختصاصی