نفتی ها /در حالیکه طی چند سال گذشته صادرات قیر به یکی از جذاب ترین تجارت بخش خصوصی بدل شده تا جاییکه برخی از این مجموعه‌ها اقدام به احداث کارخانه‌هایی برای تولید این فرآورده کرده اند این روزها سخن از بستن مالیات‌های سنگین برای صادرات قیر به میان کشیده شده که این امر می‌تواند لطمات جبران ناپذیری به فعالان خصوصی این صنعت وارد سازد.
اگرچه دراین بین باید دید به دلیل بالا گرفتن قدرت برخی از خصوصی‌های فعال دراین صنعت و داشتن رانت بسیار بالاخص در بخش‌های تاثیرگذار دولتی، این تصمیم تا چه اندازه به واقعیت بدل خواهد شد. چراکه در بدبینانه ترین حالت برخی از کارشناسان معتقدند این قانون شامل برخی از خصوصی‌های رانت دار نخواهد شد و بخش خصوصی لطمه خواهد دید که قطعا ضعیف‌تر است و در تلاش برای افزایش سود و رونق فعالیت خود!
دراین بین مرکز پژوهش های مجلس نیز در این خصوص گزارشی منتشر کرده و گوئی باور دارد که تنها راه مدیریت صنعت قیر بستن مالیات سنگین برای صادرات آن است تا بتوان جذابیت تامین نیاز داخل را افزایش داد. هر چند که از نظر برخی از کارشناسان این امر نیز تاثیرچندانی برکاهش صادرات این فرآورده نخواهد داشت تا جاییکه کارشناسان خواستار یافتن راهکاری دیگر برای حل مشکل نیاز داخل هستند.
بنابرپیشنهاد کارشناسان مرکز پژوهش‌های مجلس، پیشنهاد می‌شود با توجه به اینکه شرکت‌های پالایشی، نفت خام را به ۹۵ درصد قیمت فوب خلیج فارس از شرکت ملی نفت ایران خریداری کرده و به ازای آن ۵ فرآورده اصلی را به شرکت ملی پالایش و پخش تحویل می‌دهند، لذا منابعی برای انجام تعهد قیر رایگان وجود ندارد، اما برای تنظیم بازار قیر و تشویق تولیدکنندگان قیر به عرضه آن در داخل و در نتیجه پیشبرد سریع‌تر پروژه‌های عمرانی می‌توان مالیات ویژه‌ای برای صادرات قیر درنظر گرفت، تا تولیدکنندگان رغبتی به صادرات این محصول نداشته باشند و عرضه قیر در داخل به طور منظم صورت گیرد.
با اینحال این پیشنهاد در صورت عملیاتی شدن این نگرانی را تشدید می‌کند که صنعتی که طی سال‌های گذشته با رونق تولید و صادرات چشمگیری مواجه شده با مشکلاتی مواجه گردد که تجربه آن را در دیگر صنایع شاهد بوده ایم. بنابراین به نظر می‌رسد می‌بایست اخذ تصمیم برای سرنوشت قیر و فعالان آن باید در چارچوبی مشخص و بررسی همه جانبه صورت بگیرد تا باردیگر شاهد ضربه سنگین به صنعتی پربازده نباشیم!