نفتی ها /مخالفان از آن به عنوان چالشهای کارشناسی یاد میکنند و موافقان آن را فشارهای سیاسی میدانند. اما هر چه باشد و از هر کجا که آغاز شده باشد یک نکته در آن قابل تامل است و آنهم سکوت مردان جنوب است.
این روزها آنطور که موافقان زنگنه میگویند مخالفتهای پی درپی با سیاستهای اجرائی وی ناشی از فشارهای سیاسی مخالفانش است که گاها ریشه آن در مدیریت فرضی بابک زنجانی و جلیلی است واما در برخی مواقع هم پای دشمنان فرضی دیگر به میان کشیده میشود. اما تمام این مسایل در نهایت منجر به آن شده که وزارت نفت زیر ذره بینی قرار بگیرد که نتیجه آن جوابیههای پی درپی وزارت نفت دراین روزهاست تا شاید اثبات گردد که مدیران نفت هر چه در توان دارند بکار گرفته اند تا نفت بیشتری بفروشند و یا زنی قصد فریب مدیران این وزارتخانه استراتژیک را نداشته است.
نکته قابل تامل آنکه اغلب این حاشیهها از سوی بهارستانیها ایجاد میشود تا جاییکه هر روز شاهد اخباری هیجان انگیز و حاشیه ساز از سوی برخی از نمایندگان مجلس هستیم. اما دراین میان مردان جنوب که زمانی در مقابل عملکرد نامناسب وزرای نفت دولت احمدی نژاد با صدور بیانیههای مختلف فضای انتقاد را باز کرده بودند این روزها سکوت را به اظهار نظری هر چند مثبت و منفی ترجیح داده اند.
در حالیکه تجربه نشان داده در چنین شرایطی مردان جنوب همواره در صحنه بوده اند و با ابراز نظر خود سعی بر حمایت و یا عدم پشتیبانی کارشناسی از وزیر وقت داشته اند. اما تا کنون علی رغم افزایش هجمهها علیه وزیر و درعین حال شنیده هایی حاکی از عدم رضایت مردان جنوب از عملکرد وزارتخانه نفت بازهم سکوت بر اظهار نظری کارشناسی ترجیح داده شده است و دلیل آن هنوز هم مشخص نیست. مردان جنوب که در حال حاضر ۸۰ درصد تولید نفت کشور را در اختیار دارند قطعا قدرتی فراتر ازوزیر در صنعت نفت دارند که قطعا اظهارنظر مثبت و یا منفی آنان میتواند در شرایط فعلی سرنوشت ساز تلقی گردد.
همان مردانی که روزی با حمایت همه جانبه از زنگنه در دور اول ریاست جمهوری روحانی یکی از اثرگذارترین قدمها را برای تایید برکرسی نشستن زنگنه در نفت برداشتند. اما در حال حاضر این مردان مشخص نیست به چه دلیل از هر گونه اظهار نظری خودداری میکنند. درحالیکه نظر کارشناسی این مردان که مورد تایید اغلب کارشناسان و متخصصان حوزه نفت است میتواند بار سنگین حاشیه ها بر دوش وزیر را سبک و یا سنگین تر کند!
اختصاصی